Laatst had ik afgesproken met een goeie studievriend van me, Peter, om een biertje te drinken en in de stad uit eten te gaan . Hoewel hij een rasleidenaar is maar thans in Almere woonachtig, zien we elkaar hooguit één keer per jaar. Hoe en waarom weet ik niet meer, maar het gesprek ging op een gegeven moment over katten en het Katblad.
Oh ja, hij vertelde dat zowel zijn vrouw en een van zijn zonen een jong katje hadden genomen. Waarop ik zei dat hij het Leidsch Katblad eens moest opzoeken, omdat ik daar ook wel eens een stukje in publiceer. .
En waarop vervolgens zijn repliek was, herinner je dat Ei met Spek nog?
Met een gezamenlijke vriend gingen we in 1977 een dagje foto's maken. We hadden toen alledrie fotografie als hobby. Ik had mijn beide vrienden uitgenodigd om bij mij een Engels ontbijt te komen eten voor we op pad gingen - een andere hobby van me is namelijk koken.
Mijn studentenkamer was in het achterhuis van een groot grachtenpand aan de Nieuwe Rijn. De kamer zelf was klein, 3,20 bij 3,20 meter! Maar wel heel knus. Ik woonde er met mijn rode kater, Bacchus. Bacchus kwam uit een nest van een andere studievriend van me, van slagerij van der Zon, nog steeds een begrip in Leiden.
De kater was zodoende erg verwend in zijn prille jeugd en dat heeft hij me al die jaren dat hij bij me was goed laten weten. Nog steeds ben ik wild van rode katers en spaar ik naar aanleiding van hem Garfield gadgets, hij had ook zo een verwend karakter en was zeker zo lui en inventief tegelijk!
Ik was in de keuken eieren met spek aan het bakken en bracht de eerste naar Peter. Terwijl ik naar beneden liep voor de volgende, hoor ik ". . .verdomme!!!!!". Ik rende weer naar boven om nog net een rode flits uit het raam te zien springen met iets in zijn bek dat er uitzag als een ei met spek. Mijn vriend Peter zei dat hij vanaf mijn bed, waar die op lag in één sprong met zijn linkerpoot het gebakken ei van het brood wegriste en het open raam uit sprong, om op veilige afstand op het dak het ei met spek met smaak naar binnen te werken.
Hij keek even naar me om.
Ik heb nog nooit eerder zo een triomfantelijke blik in de ogen van een kater gezien, en later ook nooit meer.
Spek en eieren had ik gelukkig genoeg in huis.
ps. Bacchus is in goede gezondheid 19 jaar geworden, op de foto is hij 6 maanden!
Oh ja, hij vertelde dat zowel zijn vrouw en een van zijn zonen een jong katje hadden genomen. Waarop ik zei dat hij het Leidsch Katblad eens moest opzoeken, omdat ik daar ook wel eens een stukje in publiceer. .
En waarop vervolgens zijn repliek was, herinner je dat Ei met Spek nog?
Met een gezamenlijke vriend gingen we in 1977 een dagje foto's maken. We hadden toen alledrie fotografie als hobby. Ik had mijn beide vrienden uitgenodigd om bij mij een Engels ontbijt te komen eten voor we op pad gingen - een andere hobby van me is namelijk koken.
Mijn studentenkamer was in het achterhuis van een groot grachtenpand aan de Nieuwe Rijn. De kamer zelf was klein, 3,20 bij 3,20 meter! Maar wel heel knus. Ik woonde er met mijn rode kater, Bacchus. Bacchus kwam uit een nest van een andere studievriend van me, van slagerij van der Zon, nog steeds een begrip in Leiden.
De kater was zodoende erg verwend in zijn prille jeugd en dat heeft hij me al die jaren dat hij bij me was goed laten weten. Nog steeds ben ik wild van rode katers en spaar ik naar aanleiding van hem Garfield gadgets, hij had ook zo een verwend karakter en was zeker zo lui en inventief tegelijk!
Ik was in de keuken eieren met spek aan het bakken en bracht de eerste naar Peter. Terwijl ik naar beneden liep voor de volgende, hoor ik ". . .verdomme!!!!!". Ik rende weer naar boven om nog net een rode flits uit het raam te zien springen met iets in zijn bek dat er uitzag als een ei met spek. Mijn vriend Peter zei dat hij vanaf mijn bed, waar die op lag in één sprong met zijn linkerpoot het gebakken ei van het brood wegriste en het open raam uit sprong, om op veilige afstand op het dak het ei met spek met smaak naar binnen te werken.
Hij keek even naar me om.
Ik heb nog nooit eerder zo een triomfantelijke blik in de ogen van een kater gezien, en later ook nooit meer.
Spek en eieren had ik gelukkig genoeg in huis.
ps. Bacchus is in goede gezondheid 19 jaar geworden, op de foto is hij 6 maanden!
6 opmerkingen:
Prachtig verhaal, Hans! We weten dat je nu een paar weken met vakantie bent en wensen je heel veel ontspanning en inspiratie toe!
Wat een leuke! Hij lijkt wel een beetje op Elrond. Wij zijn ook fan van rode katers en poezen - toen we een rood nestje kregen hadden we 6 rooien! 2 vrouwen en 4 mannen.
Wat een mooi verhaal en trouwens een prachtige foto !
Wat een heerlijk verhaal!
Onze Iwan zou zoiets nooit doen, hij heeft een wat sullig, goeiig karakter. Hij is trouwens een van de rooien van Annemieke.
Wat een heerlijk verhaal weer Hans. En ook ik wens je een prettige vakantie, met daarna natuurlijk weer mooie kattenverhalen.
Prachtverhaal, heb er van genoten.
Groetjes, Nicolet.
Een reactie posten