zaterdag 25 juli 2009
Faffie vertelt.....
op de foto: de Indringer....
Faffie:
Hoi allemaal, hier weer een berichtje van mij (weet u nog wel, van "Faffie in de tuin", 20 juni 2009).
Ik wil jullie vertellen over de indringer die wij vorig jaar in huis gehad hebben.
Het begon heel onschuldig : een straatschoffie uit de buurt kwam steeds bij ons in de tuin kijken of er wat te halen viel. Mijn mens vond hem heel zielig omdat hij telkens motorolie op zijn oren had, hij moest blijkbaar onder een auto slapen als het regende. En soms deed hij dan extra zielig door midden in de tuin te gaan liggen slapen... Mijn mens vatte het plan op om hem te vangen en naar het asiel te brengen. Goed plan vond ik, dan waren Snuitje en ik tenminste van hem af, want wij durfden eigenlijk niet zo goed meer naar buiten. Maar omdat het lente was zat het asiel vol en er zou pas in het najaar weer een plekje vrij komen.
Voordat Snuitje en ik doorhadden wat er toen gebeurde, was het beest "tijdelijk" bij ons ingetrokken (hij had inmiddels ook een operatie achter de rug, "zodat hij niet tegen de gordijnen zou gaan plassen in plaats van op de kattenbak"). Mijn mens had hem zelfs een naam gegeven: Loetje. Omdat hij lijp en link was ofzo. De eerste dagen deed hij net alsof hij ons niet zag en wij dus ook alsof we hem niet zagen, zo leek het nog een beetje alsof dit niet gebeurde. Wij hingen een beetje rond in de slaapkamer en hij vooral op de bank in de huiskamer, maar ook veel op de schoot van ons mens. Leuk vonden wij het niet, maar goed, wat doe je er aan, hè?
Hoe het verder ging vertel ik een volgende keer wel, anders wordt dit stukje te lang...dan vertel ik ook hoe ik aan mijn oorpiercing kom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Hoi Snuitje
Wij zijn errug benieuwd hoe het verhaal verder gaat.
Liefs van Sieske en Snoebel
Wat een mooi verhaal.
Oorpiercing? Toch wel met verdoving gedaan?
Nou da's lekker zo'n indringer! Bij ons thuis zijn de schoten verdeeld, mijn schoot is van Elrond en die van het hij-mens van Pieper. Dus bij een derde kat zou dat problemen opleveren denk ik.
Tja ik heb nu ff gekeken naar de andere Faffie, dus dit leuke kopje is snuitje.......ik raak ff in de war vanwege de aanhef..
Neeeheee, dit koppie is van die indringer, snap dat dan !!!
Excuses voor mijn uitval van daarnet...ik realiseer me dat de combinatie van mijn verhaal met de foto's door mijn mens gemaakt niet helemaal logisch is...daarom heeft de hoofdredacteur even een verduidelijkende tekst onder de eerste foto geplaatst: als u goed kijkt ziet u de olie op de indringer zijn oren. Op de tweede foto ziet u hem midden in de tuin slapen en op de derde inderdaad op de bank in onze huiskamer...
Die indringer mag zo bij mij wonen!
Ik heb wat met rooie katers. Zeker als je er eentje 19 jaar gehad hebt. Hij heette Bacchus, naar de Romeinse God van de drank. Natuurlijk, als je iedere dag met een kater wakker wordt. . .
En vooral als je beseft dat hij net zo een klote karakter had als de moeder (vader!) aller rooie katers, Garfield!!!!
Sindsdien spaar ik Garfield gadgets en ben ik op zoek naar het peper- en zoutstel, Garfield en Odie!! Ik houd me aanbevolen.
Mvgr
Hans
De kat is niet degene die MET een kater wakker wordt...
Een reactie posten