Hierbij, op deze helaas onpersoonlijke wijze, met intens verdriet, moeten wij jullie laten weten dat mijn Tammy Mucho, onze Iepje, onze allerliefste Tamsin vanochtend vroeg is overleden.
Na een hele korte maar ongelijke strijd is ze van ons heen gegaan. Na een normale woensdag, bleek ze donderdag ochtend wat verzwakt te zijn en niet meer te willen eten; na een bezoek aan de dierenarts was de eerste diagnose een virusinfectie. Dat luchtte ons wel op, want we waren nog steeds bang dat de inbrekers die bij ons geweest waren 2 weken geleden, haar wat hadden aangedaan. We hadden haar toen een uur lang moeten zoeken, want ze had zich doodsbang ergens verstopt.
Helaas wou ze in het weekeinde nog steeds niet zelf eten en hebben wij haar met lichte dwang moeten voeren. Ze leek heel langzaam weer iets op te knappen, ook al bleef ze heel erg zwak. Zaterdag heeft ze de hele dag lekker in de keuken doorgebracht en een tijdje in haar mandje aan de verwarming gelegen. En zondag heeft ze nog even buiten, onder de tafel, genoten van de sneeuw. En daarna heeft ze nog gezellig bij haar baasje op schoot gezeten, zoals ze dat altijd zo fijn vond. Verder heeft ze elke nacht bij ons onder het dekbed gelegen, dicht tegen haar vrouwtje aan. Daar kon ze ook zo van genieten.
Helaas was de situatie nog steeds niet goed op maandagmiddag, zodat we toch weer terug naar de dierenarts zijn gegaan. Daar bleek dat ze toch nog steeds erg verzwakt was en uit bloedonderzoek kwam naar voren dat ze een beginnende leververvetting had. De prognose was op dat moment nog goed, ook al was de situatie ernstig. Daarom moesten we haar wel bij de dierenarts achterlaten, en kreeg ze een intensieve behandeling.
's Avonds hebben we haar nog even bezocht en ze was lekker aan het knuffelen. Helaas was de situatie dinsdagochtend -tegen de verwachting in- nog niet verbeterd.
En gisterenavond kwam het slechtst mogelijke nieuws. De leververvetting was een secundair probleem. De eerste oorzaak bleek een aangeboren hartafwijking (HCM). Hierdoor was de prognose heel slecht. Vocht rond haar hartje en longen waren een probleem voor haar hart, terwijl het vocht voor haar levertje nu net nodig was: catch 22. Wij hebben haar gisteravond nog mogen zien en hebben haar lekker geknuffeld.... we zouden de volgende dag weer verder praten over hoe we de zaak aan zouden pakken.
Maar vanochtend kwam het nieuws dat ze in de vroege ochtend de strijd had verloren en dat ze in haar slaap was gestorven. Wij hebben daarnet nog even afscheid van haar mogen nemen en nu is ze op weg naar de grote regenboog, waar ze zal worden verenigd met haar "mammie" en grote vriendin Jaya. Tevens zal ze kennis maken met Jonas, Yasmina, Doeran en Myrkhi.
Tummy, en haar broertjes Rowan en Thimo missen haar en wensen haar het allerbeste op deze reis.
Tamsin was een ontzettend klein, lief en knuffelig poesje. Nooit boos, maar altijd eigenwijs en vrolijk door het huis huppelend. Wij gaan haar liefde, haar leuke koppie en haar mooie ogen ontzettend missen. Nee, met heel ons hart en met intens verdriet missen wij haar nu al. Ze heeft in de 4 jaar dat ze bij ons was een hele diepe indruk gemaakt en helaas laat ze nu een pijnlijke leegte, maar ook heel veel mooie herinneringen achter.
TAMSIN
19 september 2006 - 22 december 2010
Ingestuurd door Angelo en Marjon
De redactie van het LKB wenst jullie alle sterkte toe met dit plotselinge verlies van jullie lieve Tamsin.
6 opmerkingen:
Ach, wat een verdrietig bericht is dit zeg. Ze was nog zo jong... wat voel ik met jullie mee, zo erg om een poes zo plotseling te verliezen...je hebt helemaal geen tijd gehad om je er op voor te bereiden. Heel veel sterkte gewenst, Marjon en Angelo. En ook Tummy, Thimo en Rowan natuurlijk.
Ach, wat erg.
Sterkte hoor, mensen en dieren.
Ai mensen, wat een vreselijk naar bericht. De redactie van het LKB wenst jullie alle sterkte toe met dit plotselinge verlies van jullie lieve Tamsin.
Ontzettend veel sterkte met dit plotselinge en vreselijke nieuws!En nog zo jong....echt heel moeilijk. Wat een gemis voor jullie allemaal...
Wat zielig! Zo jong nog...Kan me goed voorstellen dat jullie haar allemaal heel erg missen. Heel veel sterkte.
Het breekt mijn hart dit te lezen. Acht dagen geleden heb ik afscheid genomen van de Poek, maar die was al behoorlijk op leeftijd, dan mag je gaan, hoe vreselijk moeilijk dat ook is. Maar als je pas 4 bent, heb je nog zoveel te doen, te ontdekken en te knuffelen. Het spijt me dat dit Tamsin niet gegund is. Heel veel sterkte en liefdevolle herinneringen!
Marit
Een reactie posten