zaterdag 17 oktober 2009

Meer over Max



Mens Floris is bij ons op bezoek geweest om zijn verhaal te vertellen over Max, van wie hij twee weken geleden zo plotseling afscheid moest nemen nadat gebleken was dat Max een tumor had in zijn maag en niet meer te genezen was. Wij wisten niet veel over Max. Ja, wij hadden zelfs nog maar pas geleden ontdekt waar hij woonde en hoe hij heette! Daarom zijn we erg blij dat we u nu nog wat meer over hem kunnen vertellen.... De hier geplaatste foto's zijn gemaakt door Floris.





Toen Max 2 maanden oud was, werd hij door zijn ex-mens "aangeboden" aan Floris. Het ex-mens was de eigenaar van een koffieshop en dus bracht Max zijn eerste maanden door tussen de wiet...

Toen Max in reismand bij Floris arriveerde, zat hij tussen en op de wiet; zelfs in zijn waterbakje lag genoeg om er een flinke joint van te rollen... We kunnen misschien wel veronderstellen dat Max enigszins verslaafd was en dat hij dus moest afkicken. Er lag Floris dus een belangrijke taak te wachten.





Max kwam overigens als "Gizmo" bij Floris in huis, maar daar mens F. dit geen passende naam vond, werd het Max.

Max bleef ongeveer anderhalf jaar binnen. Dit omdat Floris hem niet buiten durfde te laten. De parallelstraat is erg smal en af en toe rijden de wielhuizen er te snel doorheen, maar bovendien is zijn huis vlakbij het gevaarlijke water, en Floris wilde niet dat Max aan al die gevaren bloot gesteld werd als hijzelf naar zijn werk was. Doch Max was tenslotte niet te houden. Nadat Max al een keer door een raam naar buiten was ontsnapt (het dak op waar hij vervolgens niet meer af kon en daar vele uren "vast" zat en kletsnat regende!), en alsmaar bleef aandringen buiten te mogen, begon Floris met hem voorzichtig wat meer vrijheid te gunnen. Gelukkig bleef Max op straat nogal schuw en hoefde Foris niet te vrezen dat hij voor het aanstormende verkeer zou duiken of met vreemden zou meelopen.




Binnen in huis was Max allesbehalve schuw. In deze veilige omgeving voelde hij zich goed op zijn gemak. En alhoewel Max geen schootkat was, sliep hij graag bij Floris op bed en deed hij niet moeilijk als er mensen over de vloer kwamen. En Max groeide en groeide, en werd een flinke kater van vele kilo's boven het gemiddelde, zullen we maar zeggen!

Max heeft een fijn leven gehad bij Floris; ze waren zeer aan elkaar verknocht.



Wij zagen Max pas ongeveer anderhalf jaar geleden voor het eerst in de Katbladstraat en in de Hoftuin rondstruinen, maar omdat we hem maar zo zelden zagen dachten we dat hij van ver kwam en noemden hem de Vreemde. Maar Max woonde dus in de Parallelstraat en in feite dichtbij ons.





Jammer en verdrietig dat wij Max maar zo kort mochten kennen....

Gelukkig hebben wij in die korte tijd wel een serie aardige foto's van Max kunnen nemen en hebben die dan ook op de USB-stick aan Floris overgedragen.

Natuurlijk mist Floris Max enorm. Wij wensen hem nogmaals veel sterkte toe....

4 opmerkingen:

ina zei

Fijn om nog een levensverhaal van Max te kunnen lezen. Nog een keer sterkte, Floris.

Trudi zei

Een sprekend koppie had Max, mooi foto's........ Sterkte Floris!

Katja zei

Jeetje wat een 'jeugd' heeft Max gehad zeg, zo tussen die wiet...
Mooi om nog wat over zijn leven te lezen. Ik vind Max zo zorgelijk (of is het wijs ?) kijken op alle foto's... echt een lieverd om te zien !
Nogmaals veel sterkte gewenst Floris !

Annemieke zei

Veel sterkte voor Floris! Max was een heel bijzondere kat, dat zie/lees je zo.