zaterdag 13 februari 2010

Prozac

Prozac.
Toen ik Poema pas had, kreeg ik problemen.
Poema was een jong uit een nest van een van de vele katten van mijn broer, die voor een kattenliefhebber het merkwaardige beroep had van bankdirecteur. Hoewel, zo raar is dat niet. In Amsterdam was er ooit een bankdirecteur die zijn rode kater noemde naar een van de beroemdste Amerikaanse bankiers, J.P. Morgan. Na de dood van de kater werd zijn huis een - inmiddels wereldberoemd - kattenmuseum. En dat op een van de duurste grachten van Europa!

Inmiddels is mijn broer al lang met de VUT en helpt hij zijn vriendin in haar praktijk van dierenarts, in Goes. Poema is een goeie sul en eigenlijk een wat saaie kat. Hij bleef daarom over toen mensen bij mijn broer kittens kwamen uitzoeken. Mijn broer belde ten einde raad mij op of ik hem wilde adopteren. Natuurlijk wou ik dat; ik wilde toch een derde kat erbij. Poema is inderdaad een goeie sul, en bovendien een enorme lieverd!
Dat merkten de twee poezen ook en hij liet zich snel onder de voet lopen door beide dames. Dat ging niet goed! Ik kwam een keer thuis en zag een bloedspoor door mijn huis lopen. Het bleek dat Poema zijn oren had gescheurd. Maar dan ook letterlijk, hij had zichzelf verminkt. Ik ben direct met hem naar de dierenarts gegaan, want ik schrok me wild. De dierenarts zei: "Hij mankeert lichamelijk niks, maar staat stijf van de stress. Hebt u een idee hoe dat komt?” Ik schoot in de lach en antwoordde: “Ja dat zijn de beide vrouwen in huis, Ceesje en Lapje”. De dierenarts zei vervolgens: “Er zijn twee opties, de kater herplaatsen of meewerken met een experiment. Het experiment was het testen van katten-antidepressiva, zeg maar katten-prozac. Ik wou Poema niet kwijt en stemde hiermee in. Het heeft uitmuntend geholpen! Poema werd kalm, ging de zaken overzien en vocht zich een weg in de hiërarchie. Nu is hij dikke maatjes met Lapje, zoals u op de foto’s in eerdere verhaaltjes heeft kunnen zien. Alleen met Ceesje wil het nog niet boteren. Althans ’s ochtends. Waarom is me een raadsel, maar ’s ochtends loopt Cees tegen hem te blazen, vanaf de middag niet meer. Ik heb altijd de indruk dat ze hem associeert met de cyperse kater waar ze (mede) door gedekt is. En dekken eindigt met het terugtrekken van de van weerhaakjes voorziene penis, wat erg pijnlijk is voor de poes. Maar wel noodzakelijk voor de eisprong.... Ceesje is dus een soort van ‘katten-dolle mina’, kat in eigen buik dus!
Doch Poema voelt zich op zijn gemak sinds de kuur. En eet zelfs Ceesje haar voerbak in de loop van de morgen leeg. Cees durft zich daar niet meer tegen te verzetten. De farmaceutische firma die de katten-prozac op de markt heeft gebracht, heeft me uitgebreid ondervraagd over de resultaten, die erg positief waren.

Hans.

2 opmerkingen:

ina zei

was dat clomicalm?

Hans zei

Dat bweet ik niet meer,

het is al 8-9 jaar geleden. Maar de naam komt me niet onbekend voor.