Boos

Boos worden!

Ik fietste op een vrijdagmiddag een keertje naar mijn stamkroeg, over de de Jan van Houtkade. Opeens zag ik een man woedend zijn voortuin uitrennen en keihard "KSSSSTTT KSSSTTT" tegen twee doodsbange katten schreeuwen. De katten vluchtten in paniek de weg over naar het talud van de Singel. Ik stopte en riep verontwaardigd, met hevige stemverheffing: “Wat ben jij aan het doen, gek!!!!!” Verbouwereerd keek de man me aan. “Ik mag toch wel die vieze katten uit mijn eigen tuin wegjagen?” “Natuurlijk”, zei ik, inmiddels gekalmeerd. “Maar uit de tuin jagen is wel iets anders dan ze de dood injagen door ze de straat over te schelden!” De man keek me aan, wees naar zijn voorhoofd en sjokte naar binnen. Maar ik heb het hem nooit meer zien doen.

Hans

Verhuisd naar Limburg.

Hallo Allemaal,
Misschien kunnen jullie je mij, Diablo, nog wel herinneren. Ik zat alweer bijna een jaar geleden een hele dag in de boom (in de Katbladstraat)! En geloof mij dat was geen pretje en dat zal ik waarschijnlijk nooit meer doen ! (Aangezien wij ook niet meer buiten komen....)

Maar ik laat van mij horen omdat wij (Layla en ik) kort na dit gebeuren verhuisd zijn. We bezoeken nog regelmatig de site van onze oude straat. En we vonden het wel leuk om een een keer wat uit Limburg te laten horen. Waarschijnlijk weet niemand waar dat ligt, maar geloof mij als ik zeg.....ik ook niet.

We willen alleen ff laten weten dat het goed gaat hier. Dat we weer een ander huis hebben om kattekwaad in uit te halen, maar het uitzicht van de grachten missen.
Misschien komen we nog eens terug daar en tot die tijd zeggen we: het gaat jullie allemaal goed!

Een dikke poot van Diablo & Layla.

Leuk om wat van jullie te horen D en L! Veel geluk en plezier daar in het Zuiden! En natuurlijk de groeten aan jullie mens van de reactie.

Verstoorde orde

Toen het hij-mens een paar weken terug weg was, was de orde ernstig verstoord. Normaal is het zij-mens van Elrond en het hij-mens van Pieper en vertoeft Elrond beneden en Pieper boven (waar het hij-mens ook vaak zit). Echter, het hij-mens was er dus niet en Pieper wilde natuurlijk toch haar portie aandacht en aai, dus ging ze ook maar in de woonkamer zitten overdag / 's avonds.

De hangmat en klimpaal zijn eigenlijk allebei geclaimd door Elrond, maar hij kan niet op allebei tegelijkertijd zitten natuurlijk. Pieper heeft boven ook zo'n klimpaal, en ze kijkt graag naar buiten - al ligt ze hier gewoon te pitten. Elrond vond het eigenlijk allemaal maar niets, maar tolereert Piepers aanwezigheid.


Toen Elrond op de krabpaal ging liggen (de enige reden dat Pieper normaliter naar beneden komt) -waarschijnlijk om Pieper te pesten, ging Pieper maar OP een doos zitten. De muis op de voorgrond is algemeen goed - af en toe brengt Pieper hem naar boven en af en toe komt Elrond hem weer ophalen.

's Avonds verplaatste het spul zich trouwens naar boven en het bed (normaal dus Piepers domein) - Elrond moet gedacht hebben: als Pieper in mijn kamer komt, mag ik ook op het bed. Wel lekker warm met twee beesten 's nachts (het was koud buiten toen!).

Annemieke

Bier en katers

Twee Bacchussen

Bent u wel eens dronken geweest, zo dronken dat u alles helemaal dubbel ziet?
Ik wel. Ik geneer me er niet voor. Ik ben tenslotte een kwart Vlaming. Hoewel? Vlaming van moeders kant dan, en zij dronk geen druppel. Mijn vader des te meer, zonder over de schreef te gaan overigens! Hij had, zoals hij het noemde, een speciale band met zijn allerbeste vriend uit Leeuwarden. Dat was de fles Oude Bokma in de vriezer. Dat terzijde, maar het heeft wel met het verhaal te maken.
Ik zat een keer thuis op mijn eerste studentenkamer op de Hogewoerd (nr. 44, huize Garfield!) te studeren. Een van mijn huisgenootjes was lid van Minerva en ging naar de sociëteit. Ik hoorde haar haar kamer op slot doen en weggaan. Vervolgens weer keihard de trap op rennen. Ze gooide mijn kamerdeur open met de mededeling: Hans, Bacchus zat op straat, hier heb je hem, ik heb haast!”. Ze gooide een rode kater mijn kamer in en rende weg. Ik dook weer in mijn studieboeken.
Op een gegeven moment kreeg ik trek in (weer) een biertje. Ik draaide me om naar de krat en zag vervolgens daarnaast op mijn bed twee identieke rooie katers. Ik heb naar mijn glas gekeken. En naar de krat. Goed, ik was misschien wat aangeschoten. Maar twee katers zien?
Ze zaten rustig in dezelfde houding naast elkaar. Maar opeens zag ik wel wie Bacchus was en wie niet. Die andere heb ik maar weer op straat gezet. Achteraf bleek hij van mijn buren te zijn. Bacchus is 19 geworden, zoals u eerder heeft kunnen lezen. Hij 22!

Hans.

Bericht uit Orgiva.

Raya in mand bij blafbeest.

Hola! Hier weer een setje foto's van de "beesten".
Ze doen 't nog steeds erg goed. Gaan tegenwoordig al de hele dag naar buiten en zijn 's avonds en 's nachts binnen. Het is oergezellig met zo´n huis vol dieren, vooral omdat ze hoe langer hoe beter met elkaar omgaan!




Raya en Safi lekker warm bij blafbeest. Arm blafbeest? Ze kijkt wat sneu....



Safi (rood) en Raya bij mens op schoot.

Nou Judith, zo te zien hebben je haarfabrieken het erg goed! Bedankt weer voor de foto's!

Prozac

Prozac.
Toen ik Poema pas had, kreeg ik problemen.
Poema was een jong uit een nest van een van de vele katten van mijn broer, die voor een kattenliefhebber het merkwaardige beroep had van bankdirecteur. Hoewel, zo raar is dat niet. In Amsterdam was er ooit een bankdirecteur die zijn rode kater noemde naar een van de beroemdste Amerikaanse bankiers, J.P. Morgan. Na de dood van de kater werd zijn huis een - inmiddels wereldberoemd - kattenmuseum. En dat op een van de duurste grachten van Europa!

Inmiddels is mijn broer al lang met de VUT en helpt hij zijn vriendin in haar praktijk van dierenarts, in Goes. Poema is een goeie sul en eigenlijk een wat saaie kat. Hij bleef daarom over toen mensen bij mijn broer kittens kwamen uitzoeken. Mijn broer belde ten einde raad mij op of ik hem wilde adopteren. Natuurlijk wou ik dat; ik wilde toch een derde kat erbij. Poema is inderdaad een goeie sul, en bovendien een enorme lieverd!
Dat merkten de twee poezen ook en hij liet zich snel onder de voet lopen door beide dames. Dat ging niet goed! Ik kwam een keer thuis en zag een bloedspoor door mijn huis lopen. Het bleek dat Poema zijn oren had gescheurd. Maar dan ook letterlijk, hij had zichzelf verminkt. Ik ben direct met hem naar de dierenarts gegaan, want ik schrok me wild. De dierenarts zei: "Hij mankeert lichamelijk niks, maar staat stijf van de stress. Hebt u een idee hoe dat komt?” Ik schoot in de lach en antwoordde: “Ja dat zijn de beide vrouwen in huis, Ceesje en Lapje”. De dierenarts zei vervolgens: “Er zijn twee opties, de kater herplaatsen of meewerken met een experiment. Het experiment was het testen van katten-antidepressiva, zeg maar katten-prozac. Ik wou Poema niet kwijt en stemde hiermee in. Het heeft uitmuntend geholpen! Poema werd kalm, ging de zaken overzien en vocht zich een weg in de hiërarchie. Nu is hij dikke maatjes met Lapje, zoals u op de foto’s in eerdere verhaaltjes heeft kunnen zien. Alleen met Ceesje wil het nog niet boteren. Althans ’s ochtends. Waarom is me een raadsel, maar ’s ochtends loopt Cees tegen hem te blazen, vanaf de middag niet meer. Ik heb altijd de indruk dat ze hem associeert met de cyperse kater waar ze (mede) door gedekt is. En dekken eindigt met het terugtrekken van de van weerhaakjes voorziene penis, wat erg pijnlijk is voor de poes. Maar wel noodzakelijk voor de eisprong.... Ceesje is dus een soort van ‘katten-dolle mina’, kat in eigen buik dus!
Doch Poema voelt zich op zijn gemak sinds de kuur. En eet zelfs Ceesje haar voerbak in de loop van de morgen leeg. Cees durft zich daar niet meer tegen te verzetten. De farmaceutische firma die de katten-prozac op de markt heeft gebracht, heeft me uitgebreid ondervraagd over de resultaten, die erg positief waren.

Hans.

Vergelijkend warenonderzoek.

De waren
De whiskas was in de aanbieding bij een bekende grootgrutter en aangezien onze katten altijd whiskas brokken krijgen, sloegen wij grootschalig in. Eerder die week had het hij-mens ook al tonijn en kip gekocht en dit in de woonkamer laten staan (normaal gaat dit altijd achter slot en grendel). Vreemd genoeg was alleen de tonijn open gebeten, terwijl de kip onaangeroerd was (des te vreemder aangezien de rode brigade altijd komt zeuren als er kip wordt klaargemaakt in de keuken, en niet lijkt te malen om verse vis). Tijd dus voor een vergelijkend waren onderzoek. De rundvlees smaak was helaas uitverkocht, maar lam (groen), tonijn (blauw) en kip (geel) waren er nog wel.
Wij hebben overigens de pakken een aantal malen van plek gewisseld, om uit te sluiten dat niet de smaak maar de locatie van het voer bepaalde welke zij verkozen.

de eerste tester

Elrond, die normaliter in de woonkamer vertoeft, was al snel van de partij. De verschillende pakken werden uitgebreid besnuffeld. De keus viel uiteindelijk op tonijn (dit werd herhaaldelijk bevestigd, ook nadat de pakken voer waren verwisseld).



samen testen

Pieper ligt meestal boven op het bed te slapen, maar als er iets aan de hand is, komt ze vaak rap naar beneden (ze heeft hier een extra zintuig voor - zodra er snoepjes worden geserveerd, of de deur naar de tuin opengaat is ze er opeens). Zo ook nu. Elrond stond nog bij zijn tonijn te dralen, maar Pieper liep kordaat op de lam af en begon deze open te knagen. Elrond kwam kijken wat ze aan het doen was (maar ging later toch terug naar zijn tonijn).

Hoewel wij nog geen duplicaat experiment hebben uitgevoerd trekken wij de volgende voorlopige conclusies:
1) Elrond verkiest tonijn boven kip en lam
2) Pieper verkiest lam boven kip en tonijn

Meer experimenten zijn nodig om verdere conclusies te trekken (mogelijk is de voorkeuze heel anders in een ander seizoen).

De pakken zitten inmiddels achter slot en grendel - behalve de lam, die zit in het blik, omdat Pieper hem opengeknaagd had en we weten dat ze niet houden van laffe, aan de lucht blootgestelde brokken.

Annemieke.

Een fantastische test, vinden wij! En zo wetenschappelijk aangepakt!
Wat gaat u nu trouwens met die zak "kip" doen?
de redactie.

Slaap

Onze bioloog schreef onlangs dat katten zo heerlijk kunnen slapen. Ook ik kan hier genietend naar kijken. Hierboven Elrond slapend in zijn hangmat. Hij hangt er inderdaad half uit, maar zo ligt hij wel vaker. Hij brengt heel veel tijd door in deze hangmat - meestal begint hij er helemaal in en gaan er al slapend steeds meer ledematen over het randje :)

Annemieke.

Ik noem hem Beer, deel 2.

Er is wel wat veranderd na mijn vorige stukje. Zoals jullie hebben kunnen lezen in het lkb van afgelopen donderdag, heb ik Beer naar het asiel gebracht en postertjes gemaakt en opgehangen in mijn buurt. Helaas heb ik hem naar het asiel moeten brengen. Ik dacht in eerste instantie dat het prima ging, dat Beer goed samen kon zijn met mijn 2 katten, Mickey en Moppie. Maar dat was niet helemaal zo. Mickey vond het allemaal prima maar Moppie trok zich meer terug, ging vaker naar buiten en at bijna niet meer. Zeker dat laatste is vreemd want Moppie is een vreetbak! Dus moest ik toch de beslissing nemen om Beer naar het asiel te brengen. Ik was ondertussen ook op de site ‘vermiste dieren registratie’ gaan kijken en daar zag ik 2 advertenties met een beschrijving die erg op Beer leken. Ik heb zowel gebeld als gemaild en kreeg na paar dagen van 1 mens een mail waarin ze schreef dat het haar kat niet was omdat hij al weer terug was (ze was vergeten de advertentie te deleten). Van het andere mens heb ik niets gehoord. Met pijn in mijn hart heb ik Beer afgelopen maandag naar het asiel gebracht. Hij was, logischerwijs, erg gespannen zodat er niet gekeken kon worden of hij een chip had. Ik ben meegelopen naar de ruimte waar hij zou komen. Wat zaten er veel katten! Zo triest om te zien. Ze zijn zo lief en mooi allemaal, ik gun ze allemaal een gouden mandje… De volgende dag kon ik bellen want dan was de dierenarts geweest zodat ik meer info zou krijgen. De medewerkster vertelde dat hij nu ingeschreven staat onder de naam Beer omdat hij geen chip had, hij geschat wordt op ruim 2 jaar, hij gecastreerd is (toen ze hem zagen dachten ze dat hij misschien niet gecastreerd was omdat hij zo’n dikke kop had) en dat hij heel lief en aanhankelijk is. Over een paar weken ga ik weer bellen om te checken hoe het gaat en of er hopelijk een eigenaar is gekomen. Nu ook maar afwachten of het ophangen van de posters succes heeft. Laten we het hopen want als kattenliefhebber wil je dat alle katten goed terecht komen.

Groetjes Jacq.

Dozen.

Katten houden van dozen. Die van ons in elk geval wel.

In deze doos werd ooit een bos bloemen bezorgd - zo'n 4 jaar geleden. De katten vonden hem geweldig, zeker toen we hem op de kast zetten, zodat ze een "grot" hadden en de boel konden overzien. Pieper heeft trouwens wel een rare manier van erin gaan. Elrond springt altijd over de zwarte stang (van de kast) heen en gaat dan de doos in. Pieper gaat altijd onder de stang door. Toen ze nog klein was, was dat de enige manier, maar ze heeft dit dus niet aangepast nu ze wat groter is en moet zich echt onder die stang doorpersen (het gaat NET). Gelukkig heeft ze een poot-steuntje in de vorm van een dwarsstangetje.

Dit is een jongere doos - hierin werd het kerstpakket van het hij-mens afgelopen jaar gepresenteerd. Ook hier springen ze af en toe in - maar ze gaan er niet in slapen zoals bij de "bloemendoos".

De grote doos uit een eerder bijlage-bericht (waar de afgedankte krabpaal in lag) is inmiddels afgevoerd. De krabpaal is er nog wel - Pieper gebruikt hem nog steeds regelmatig.

Annemieke