Gek op hij-mensen!

Snoebel helpt met de dienstlijst.






Inspectie van de werkzaamheden.




Knuffelen op de bank.

Sieske vertelt:

Ons zij-mens werkt vandaag thuis. Zij maakt een dienstlijst voor haar werk. Wat een dienstlijst is weten we niet, maar we zijn uiteraard weer zeer behulpzaam! IJverig lopen we met potloden en gummen rond en ons zij- mens vindt dat errug gezellig.

Als de bel gaat en ons zij-mens de deur open maakt, gaat Snoebel er eens goed voor liggen. Als ons zij-mens weer terugkomt, gaan wij er haastig vandoor. Ons zij-mens brengt zomaar een vreemd hij-mens bij ons in huis! Hij moet iets maken dat stuk is. Argwanend bekijken we hem even van een afstand. Het hij-mens gaat op de keukenvloer zitten met naast zich een kist met allerlei dingen die wij niet kennen. Wij besluiten dat het wel een aardig hij-mens is.

Snoebel begroet hem eerst, want zij is errug moedig. Ik volg al snel, want ik ben helemaal gek op aandacht, en dan vooral van hij-mensen. Wij knuffelen het hij-mens uitgebreid. Uitbundig knuffelt en kroelt hij terug. Wat een lekker ding!, vinden Snoebel en ik. Ons zij-mens is natuurlijk een beetje jaloers. Ze vraagt of we niet lastig zijn. Natuurlijk zijn we niet lastig; wij helpen weer uitbundig! Desondanks moeten we naar de slaapkamer, want ons zij-mens denkt dat het te gevaarlijk voor ons is. Boos krabbelen we aan de deur en laten luidkeels weten dat we het er niet mee eens zijn. Als we eindelijk weer naar de keuken mogen, is het hij-mens er gelukkig nog. Hij zit aan de keukentafel met een laptop. Zo'n ding kennen we wel. We helpen onze mensen er vaak genoeg mee. Het is bijna net zo leuk als de dienstlijst maken! We overladen het vreemde hij-mens met knuffels en krijgen er ook veel terug. Natuurlijk helpen we weer waar we kunnen. Het hij-mens is dol op haarfabrieken en vraagt ons zij-mens nota bene of we te koop zijn! Neu, dat willen we niet hoor! Ons zij-mens moet hém maar houden, vinden wij. Hij blijft nog een hele poos, dank zij onze hulp bij het laptoppen. Dan ruimt hij alles op en gaat weg, voorgoed. Verwijtend kijken we ons zij-mens aan: Hoe kan ze zo'n spetter zomaar de deur uit laten lopen! Hoogst beledigd negeren we haar even, maar lang houden we dat niet vol. Wij vinden ons zij-mens ook lief. Bovendien moeten we nog een dienstlijst afmaken! Als ons eigen hij-mens vanavond op de bank ligt, overladen we hem wel met knuffels en kroelen!