Voor een ieder komt het moment dat men zijn krachten voelt af nemen en het tijd is terug te treden (Koningin Juliana, tijdens haar abdictie).
Eergisteren en gisteren viel het me op dat Ceesje moeite had om op het aanrecht te springen waar haar voerbakje staat. Vanochtend vertikte ze het opeens, maar dat zag ik niet, ik hoorde alleen het gekletter van de mislukte sprong en het vallen van het volle bakje. Waarvan de resten door Poema, de cyper, op het aanrecht snel verwerkt zijn. Vanavond vulde ik de bakjes, maar Cees vertikte het om een poging te doen op het aanrecht te springen. Dat kan ze niet meer. Daarnaast ging ze plassen naast de wc-pot, tegenover de plaats waar de kattenbak staat.
Zowel lichamelijk als geestelijk (Katzheimer!) wordt het snel minder. Maar mijn Grande Dame is wel 18! Ze eet nu ook op de grond, wel een eindje van de andere oudjes vandaan, zoals op de foto te zien is.
Mvgr,
Hans
4 opmerkingen:
Lieve Hans,
Sterkte met het terug treden van jouw koningin.
Ach, altijd naar, zoiets. Fijn dat je Ceesje helpt met haar beperkingen te leven, Hans. Sterkte ermee.
Ze gaat al weer beter door het leven, maar op het aanrecht springen doet ze niet meer.
Wat triest! Maar gelukkig kan ze op de grond eten.
Een reactie posten