Wilde tuin, wijn en probleempjes...

Mevrouw Katblad ging op bezoek bij onze bioloog Hans en zijn haarfabrieken, om de situatie aldaar eens nader te bestuderen.
Zij werd allerhartelijkst ontvangen bij de voordeur, maar eenmaal binnen bleek Poema zich uit de voeten gemaakt te hebben; hij houdt niet zo van bezoek, werd gezegd.
Wel, de dames bleven gelukkig wel, al wilden zij niet direct op de foto. Gelukkig had Hans een flesje wijn koud staan voor mevrouw Katblad, zodat hij haar makkelijk kon overhalen nog even geduldig te wachten tot de dames gereed waren voor een paar kiekjes. Op bovenstaande foto ziet u Cees (spreek uit: Sees). Zij is vernoemd naar de beroemde (en oud-)burgemeester van Leiden, Cees Goekoop. Het is maar dat u dat weet.

Omdat er naast de wijn (en het bier) ook nog lekkere hapjes op tafel stonden, bleef Lapje graag een beetje in de buurt. Het duurde wel even voordat zij zich door mevrouw Katblad liet aaien, maar dat vinden wij alleen maar normaal. De spijkerbroek van mevrouw was natuurlijk erg boeiend voor deze meid vanwege de geuren afkomstig van onze redactiemedewerkers, maar ook dat spreekt vanzelf. En dus liet mevr. K het uitgebreide gesnuffel maar toe, al wist zij dat zij daar thuis weer problemen mee zou krijgen. Maar goed, wat moet gebeuren, moet gedaan.

Nog een glaasje wijn, mevrouw Katblad? Nou graag, Hans!

Toen het ijs eenmaal gebroken was en de spijkerbroek volledig geinspecteerd, liet Lapje ons graag haar gebied zien, en wilde daarbij ook best wel po(e)seren. Ja, ze heeft een lekker bekkie, niet? Dat kinnetje!

Het tranende oogje is overigens chronisch, dus geen ongevraagde adviezen a.u.b.

De tuin is voor Lapje erg belangrijk want ze zit daar graag. Haar favoriete plekjes zijn allemaal wat hogerop, maar ook dat is niet meer dan vanzelfsprekend. Echte poezenliefhebbers weten dat.
Ja, Hans houdt van een wilde, natuurlijke tuin, en Lapje is het daar helemaal mee eens. Alleen het kasje wat er staat (wij zagen o.a. tomaatjes en diverse groentetjes) vindt Lapje minder interessant. Want daar heb je als poes natuurlijk helemaal niks aan. Nee, zij zou liever een kippenhokje hebben, maar dat vindt Hans teveel gedoe, denken wij. Maar misschien hebben wij het ook wel mis, dat zou zo maar kunnen. Het zal u niet ontgaan zijn dat mevrouw Katblad graag fantaseert...

Nou. Nog één fotootje dan, en dan is het genoeg, vond Lapje. Nee, zij wilde niet meer elders po(e)seren want ze lag net zo lekker. We hadden de tuin nu toch wel gezien? Nou dan!

Ja, mevrouw Katblad stond daar tussen allerlei struiken met kruisbessen en andere bessen. Hans maakt daar heel lekkere dingen van en stopt dat vervolgens in potjes. Zo kreeg mevrouw Katblad al diverse producten uit eigen keuken toegestopt. Heerlijk!
Maar waar was Ceesje nou toch gebleven?

Ah! Cees blijft liever wat dichter bij huis. Dat komt doordat ze wat in de war is en dus bang dat ze de weg terug anders niet meer zal kunnen vinden.
Nu vond mevrouw Katblad eigenlijk ook wel dat de tuin van Hans en zijn haarfabrieken niet zonder gevaren is. Zo is er een vijvertje, helemaal verscholen onder het groen, en mevrouw Katblad was daar dus bijna ingestapt; nog een halve zool naar voren en het was misgegaan.... De waarschuwing kwam net op tijd!

Ceesje ging dus maar al te graag weer mee naar binnen. Ja, zij heeft wat probleempjes, deze oude dame. Zij vergeet af en toe dat het de bedoeling is dat poezen het op de kattenbak doen, en kiest dan voor het mensentoilet. Op zich niet zo'n vreselijke ramp omdat tegels ook makkelijk schoon te maken zijn, maar toch...

Hans ging dus afgelopen week met haar naar de dierenarts, en wat hij vermoedde zou wel eens waar kunnen zijn: Ceesje lijdt hoogst waarschijnlijk aan een beginnende dementie, denkt de dierenarts. Geen wonder dus dat zij niet meer ver van de keukendeur komt en de kattenbak niet meer ziet staan....
De dierenarts heeft wat pilletjes meegegeven die wat verbetering moeten bewerkstelligen. En inderdaad, de laatste berichten zijn erg gunstig; de pilletjes lijken te helpen! Wel, wij hopen uiteraard dat het ziekteproces zo mogelijk een halt toe kan worden geroepen en wij rekenen erop dat Hans ons op de hoogte houdt!
Tenslotte bedanken wij Hans voor zijn gastvrijheid; de wijn was heerlijk en de hapjes idem!