Snork:
In december 2009 stond ik al eens in de bijlage van het Leidsch Katblad. Mijn vrouwtje vindt dat de Boez en ik op elkaar lijken. Ik wil nu wel wat over mijzelf vertellen. Mijn vrouwtje vertelt dit verhaal tot vervelens aan toe. Ik citeer:"Ik roep al jaren dat ik een kat wil. En dan het liefste een jongetje, die zwart is, en die Snork gaat heten."
Nou sorry hoor, ben ik zwart? Het enige waar ik aan voldoe is dat ik een jongetje ben. En nu Snork heet, maar dat heeft zij er van gemaakt. Ik kom uit het asiel in Hoofddorp. Waar ik daarvoor vandaan kom, dat ga, kan, wil, zal ik niet vertellen.
Het was op een zaterdagmiddag in juni 2007. Ik zat dus in een kooitje in dat asiel. Dat was echt niet leuk hoor. Ze hadden me in Lisserbroek gevonden, in de Azolastraat. Maar omdat ik een jongetje ben, vonden ze dat ik Azolo moest heten, echt zo stom.
Afijn, opeens komen er mensen binnen en de mevrouw van het asiel doet mijn deurtje open, ik wilde er natuurlijk meteen uit, mee, weg, naar buiten. Er waren 2 mevrouwen bij, waarvan één mij ging aaien. Ik ga mee, had ik besloten. Toen zegt ze dat ze niet kon kiezen. Kiezen? Waaruit? Ik, lief zwart-wit poezebeest, waarom kiezen? Blijkt dat er nog een deurtje was opengemaakt, daar zat dat zwarte geval in. Ook een jongetje, en zwart. Hij heette Doesel. O jee, straks ging die mee en ging hij Snork heten (maar dat van die naam wist ik natuurlijk nog niet). De mevrouw van het asiel zei dat ze ze natuurlijk ook alletwee kon nemen. Huh, alletwee, ik ben in mijn eentje al zo onwijs leuk.
Maar nee, ze vond ons alletwee heel erg lief met een hoog aaibaarheidsgehalte en omdat ze toch de hele dag weg is, besloot ze dat hij en ik, behalve haar, ook elkaar gezelschap mochten gaan houden.
Een paar dagen later kwam ze ons halen, we moesten allebei in zo'n stom kooitje in een wielhuis. Ik heb lekker de hele weg zitten gillen. Daarna werden we ergens naar binnengebracht, en dat is ons huis geworden. Ik ging Snork heten en Doesel werd Doezel.
Volgende keer zal Doezel wat komen vertellen.
4 opmerkingen:
Wat een heerlijk verhaal en leuke foto's! Ja, als hij zo op zijn rug ligt lijkt hij inderdaad wel op de Boez. Wat een lekker ding!
En Snork, ben je het gezelschap van Doezel nog gaan waarderen, of was je liever de enige kat thuis geweest ?
Ik heb zelden zo een mooie geeuw gezien!
Die verdient een prijs (op zijn minst een extra blikje Sheba!).
Wat lig je er elegant bij op die laatste foto, Snork ;)
Zo te zien ben je prima gesettled in je nieuwe huis!
Een reactie posten