Waar is hier de nooduitgang??!!

 

Het moet toch niet gekker worden zeg. Loopt hier ineens een gillend baby poesje rond.
Nou aan mijn lijf geen polonaise. Als ik door de achterdeur naar buiten ga, rent het zomaar krijsend achter me aan.
Is tie nou helemaal gek. Ik neem dus voortaan wel het raam in de douche. Zo hoog kan hij toch niet springen.

Ik mag dan wel doof zijn, maar ik ben natuurlijk niet achterlijk. Ik moet er niks van hebben allemaal. Het schijnt dat die kleine hier blijft wonen. Hij schijnt Tinus te heten. Ja, dat weet ik allemaal via mijn zesde zintuig. Klaar ben ik ermee, ma nie heus!!

De koning is dood, ik ben de nieuwe koning

Ik ben Tinus. Mijn moeder en de mensen van mijn moeder moesten mij niet meer. Ik was pas 4 weken oud.
Ik was ziek maar het bleek dat ik nooit genoeg had gegeten. Daarom was ik erg stil de eerste dagen. Ik ben door een ander mens opgehaald en nu woon ik hier. Er was hier eerst een andere poes die Bram heette maar die doet het niet meer. Ik heb hem ook niet gezien hier in dit huis. Ze zeggen dat hij hier de baas speelde en nu dood is. Nu speel ik hier de baas.
En dat gaat heel goed.

Ik krijg hier goed te eten. Ik eis ook dat ik de hele dag te eten krijg. Ik ben aardig opgeknapt en kan nu laten zien hoe ik werkelijk ben. Nergens bang voor dus. Ik slaap bij de Blafferts want die zijn lekker zacht. Ik klim gillend tegen benen omhoog. Want ik heb uitgevonden dat ik dan sneller te eten krijg. Als het mens hier Tinus roept, kom ik er gelijk aan. Want je weet nooit of je eten krijgt of een aai. Soms wordt ik dan op een kattenbak gezet. Vind ik eigenlijk niet geweldig maar ik doe daar dan maar wat. Ik wil ook niet gelijk al te vervelend over komen nietwaar.

Ik doe nog niet zoveel eigenlijk. Slapen, eten en een beetje keten. En natuurlijk de hele boel bij elkaar gillen. Dan komt altijd die witte Blaffert naar me toe rennen. Kijken of er wat aan de hand is. Hij doet trouwens net of hij mijn nieuwe moeder is. En dat is helemaal niet nodig want ik regel het zelf wel allemaal. Nou ja, niet alles natuurlijk. En ik ben wel blij dat die Blafferts zo lief voor me zijn. Want ik heb toch ook veel liefde en een beetje bescherming nodig. Dat heb ik hier gelukkig wel. In mijn eerste huis helemaal niet. Ik zit vol plannen. Maar eerst wil ik ETEN, ETEN en nog meer ETEN. Ik ben de nieuwe koning in dit huis. Wacht maar tot ik echt groot ben.

Daaaag, groetjes van Tinus

Laatste kans!!!

Onder de donateurs wordt dit kattenkruidkussentje
met bijbehorend dekentje verloot!
Actie geldig tot 1 september 2014

Inzameling voor inrichting van nieuwbouw asiel Stevenshage

 

(zie onderstaand bericht)

Inzameling voor inrichting van nieuwbouw asiel Stevenshage

De verbouwing van het Leidse dierenasiel Stevenshage nadert voltooiïng. De eerste katten hebben inmiddels al hun intrek genomen in de nieuwe pensionruimtes.




foto van de facebook van asiel Stevenshage

Toch wordt er nog steeds geld ingezameld, onder andere voor de inrichting van de kattenhallen en buitenrennen met mooie krabpalen, klimmeubels enzovoort.

Voor elke kattenhal wordt ook een zitbankje/opbergkist voor kleedjes gemaakt.
Laten wij proberen met elkaar namens Het Leidsch Katblad één of meerdere bankjes te sponsoren!

Doneren kan via de
speciale actiepagina van het Leidsch Katblad.
(aanklikbaar dus)

Onder de donateurs verloot ik één van onze beroemde/beruchte Leidsch-Katblad-kattenkruidkussentjes met bijbehorend 'stijlvol' kattenkleedje.

Boez met kattenkruidkussentje

Om via de actiepagina te doneren moet je naam en e-mailadres opgeven. Je kan wel kiezen om anoniem te doneren zodat je naam niet op de actiepagina te zien is. E-mailadres wordt sowieso niet vermeld op de actiepagina. Ik heb ook geen inzage in de e-mailadressen, dus om mee te doen met de verloting is wel een naam noodzakelijk (je kan natuurlijk ook kiezen om alleen de eerste letter van je achternaam te vermelden, of je kan een schuilnaam gebruiken). Ik zal de verloting houden onder de donateurs die voor 1 september op de actiepagina vermeld staan. Ik zal dan in een nieuw bericht in deze bijlage de 'naam' van de 'gelukkige' vermelden, zodat deze persoon via het e-mailadres van Het Leidsch Katblad zijn/haar adresgegevens voor toezending kan doorgeven.

Katja (redactie bijlage Het Leidsch Katblad)

Kala (verdrietige update)

Update van dinsdag 19 augustus:

Dit keer maar even geen foto's. Afgelopen vrijdag werd Kala ziek. Overgeven, diarree en niesen. Ik heb dit al eens eerder mee gemaakt en wist dat dit niet goed was voor de kittens. Gisteravond en vanmorgen vroeg zijn er twee kittens geboren. Helaas hebben ze het allebei niet overleefd. Kala is inmiddels weer terug in het asiel, waar ze vanmorgen nagekeken is door de dierenarts. Geen happy end dit keer.

Wilma

 

Dit was het oorspronkelijke bericht (op 10 augustus ontvangen door de redactie):

En dit is Kala. Zij is samen met een andere poes (zusje?) naar het asiel gebracht. Het verhaal is dat die persoon ze allebei gevonden heeft, ze in huis genomen heeft en diverse instanties heeft gebeld en gemaild om achter een eventuele eigenaar te komen. Maar nu moest zij voor haar werk weer een tijdje van huis weg en kon daarom niet meer voor ze zorgen. Kala bleek hoog zwanger te zijn, vandaar dat zij nu bij mij is.

Aan de andere poes was niks te merken, dus hopelijk is die niet zwanger.

Er werd gezegd dat Kala wat schuw is, maar toen ik een doosje Temptations pakte, smolt zij als sneeuw voor de zon!

 

 

Wilma

Bram naar de eeuwige jachtvelden...

Vrijdag bereikte ons het verdrietige nieuws dat Bram is ingeslapen. Bram was de 'razende reporter' van de bijlage. Hij was al enige tijd ernstig ziek.

 

Cisca en de andere katten en blafbeesten heel veel sterkte toegewenst! 

 

 

 

Kretense terraskatten

Tijdens onze vakantie in Kreta kwamen we een hoop katten tegen.

Dit examplaar bewaakte het dorpje waar we verbleven. Dat gebeurde vooral door in de schaduw te liggen en de boel met de ogen open of dicht in de gaten te houden.

De buren van het resort hadden ook een poes, die in dienst was als terraskat bij het restaurant van het resort (het buitendeel). Poes had jongen, die allemaal in opleiding waren tot terraskat. Hoeveel jongen ze precies had weten we niet. Wij hebben er nooit meer dan 4 tegelijk gezien, maar andere gasten beweerden dat er 6 jongen waren (maar misschien konden die niet goed tellen...door de zon bevangen of door de raki). Overigens waren de jongen niet heel jong meer en konden ze al bijna naar hun eigen terrasje toe.
 

 
 

De laatste foto is door het hijmens gemaakt. De tig mislukte foto's (want jonge katjes zitten niet stil, ook niet in Kreta) die het zijmens maakte zullen we u besparen.

Annemieke

Pieper

Pieper - de zus van Iwan - die bij ons woont samen met broer Elrond, is onlangs gediagnostiseerd met suikerziekte.

 

Pieper dronk al een tijdje meer dan anders. Kwam door het warme weer zo dachten we - maar het bleef aanhouden en ze plaste ook steeds meer. Dus langs de dierenarts. Na bloedonderzoek was het snel duidelijk: torenhoge bloedglucose spiegel. Ook heeft Pieper helaas last van een complicatie van suiker die soms voorkomt bij katten: namelijk spierverzwakking van haar achterpoten. Dit kan mogelijk overgaan als de suikerspiegel genormaliseerd is, maar er is geen garantie...Afwachten dus.

 

In de tussentijd moesten we met Pieper naar de dierenarts om daar te leren insuline prikken. 

 Omdat Pieper begon te blazen naar de dierenarts nog voor de bak open gemaakt werd, besloot ze dat er een oefenobject nodig was: haar eigen blafbeest!

Deze schattige Jack Russel liet de dierenarts voordoen hoe het injecteren werkte en toen mochten de mensen van Pieper oefenen, eerst op de Jack Russel en toen op Pieper.

 

Pieper moet iedere dag 2 keer geprikt worden (om 8 uur en om 20 uur) met insuline. Dit gaat niet altijd even makkelijk - vooral 's avonds werkt ze niet goed mee. Maar het prikken gaat iedere keer gepaard met een kam en aaibeurt en dat vindt Pieper natuurlijk heel fijn.

Inmiddels zijn we een aantal dierenartsbezoeken verder en is de bloedsuiker van boven de 30 gezakt naar 15.5 (normaal voor katten is 2.5-8.5 - er is dus nog een weg te gaan).
Overigens had Pieper een paar jaar terug last van overgewicht (ze vindt de dieet brokken van Elrond (blaasdieet) namelijk heel erg lekker) - wat waarschijnlijk ten grondslag ligt aan de diabetes. Inmiddels is ze wel weer op een normaal gewicht overigens (met "dank" aan de diabetes).

 

Annemieke

Boefje

7 augustus:

Op dit moment logeert Boefje bij mij. Hij is op straat gevonden en is een beetje bang voor mensen.

De eerste week heeft hij in de kittenkooi doorgebracht, maar inmiddels heeft hij het hele huis en de buitenren tot zijn beschikking.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hij is van het begin af aan de dikste maatjes met Pixie en zet hier de boel op stelten.

 

Vrijwel de hele dag is hij aan het rennen, vliegen, spelen, mijn katten uitdagen en stoeien met Pixie. Tegen de avond wordt hij wat rustiger en komt hij zelfs op schoot liggen, want kroelen vindt hij inmiddels wel heel erg lekker, alleen heeft hij daar de rest van de dag absoluut geen tijd voor.

 

10 augustus:

Met Boefje gaat het heel erg goed. Hij is een enorme knuffel geworden, tenminste als hij daar tijd voor heeft, want man man, wat heeft dat mannetje een energie. 

Hij is klaar voor een eigen leventje. Ik ga hem deze week wegbrengen, zodat hij geplaatst kan worden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wilma

Straatkat

 Swiebertje verloochent zijn verleden als straatkat niet. Het liefst zit hij de hele dag buiten op straat. Als ik naar mijn werk ga zit hij al bij de voordeur. Maar een hele dag buiten als ik niet in de buurt ben heb ik liever niet, dus jaag ik hem de kamer terug in, wat hij met frisse tegenzin en onder luid geblaas doet.

Vorige week kwam ik een keer thuis en zat hij bij de voordeur op me te wachten. Enkele dagen later was dat weer het geval. Beide keren dacht ik dat hij toch aan mijn aandacht ontsnapt was, maar eigenlijk was ik er van overtuigd dat ik hem binnen had gehouden. Gisteren avond echter vertelde één van mijn buren, die een sleutel van mijn huis heeft, dat ze hem binnen had gelaten. Nu wist ik zeker dat ik hem binnen had gehouden!

 

 Meneer loopt dus via het overpad helemaal de straat uit om aan de voorkant van de huizen naar mijn voordeur te lopen en daar zijn vertrouwde stekkie in te nemen!

Hans