De
eerste foto die ik van haar maakte, in mei 2007. Ik woonde hier net en Mimi woonde bij mijn hoogbejaarde buurvrouw. Ze was een jaar of tien oud en was enige tijd daarvoor bij mijn buurvrouw ingetrokken, op de vlucht voor de drukte van een jong gezin in een portiekflat even verderop in de buurt. Ze had al toen al enige verhuizingen achter de rug (maak ik achteraf op uit haar vaccinatieboekje).
Dit is in mijn tuin, vier dagen voor ik haar heb laten inslapen. Ze ligt hier nog even van het buitenleven te genieten (zij het aan een lijntje). De week voor deze foto was ze erg ziek geweest, met koorts en niet willen of kunnen eten en drinken. Na dierenartsbezoek en behandeling voelde ze zich wel weer ietsje beter, maar wegens het ernstige nierfalen dat in januari al geconstateerd was, knapte ze toch niet meer echt op.
Ze at nauwelijks en dronk alleen wat slokjes als ik haar een glaasje water voorhield. Om haar verder aftakelen te besparen heb ik haar op vrijdag 23 mei laten inslapen.
Ik had haar zo graag nog lekker willen verwennen na de treurige tijd die ze het laatste jaar voor het overlijden van mijn buurvrouw had meegemaakt...
Katja
Voor degenen die tot nu toe de verhalen over Mimi's 'heldhaftige muizenvangactie' hebben gemist: hier de links naar de stukjes die ik in 2010 over haar schreef (als een zgn. 'poestuum' eerbetoon):
eerste deel
tweede deel
7 opmerkingen:
Mimi heeft het toch nog een tijdje goed gehad bij jou, Katja.
Sterkte met het verlies.
Wat een verdrietig bericht Katja. Ik wens je heel veel sterkte toe.
knuffel van Sandra en Doezel
Mimi heeft het zeker goed bij je gehad, Katja. Maar verdrietig is het wel natuurlijk. Sterkte!
Ach, wat jammer . Gelukkig heeft Mimi het laatste stukje van haar leven niet in het asiel hoeven doorbrengen, maar heeft ze weer een echt thuis gehad .
Heel veel sterkte toegewenst, want hoe oud een dier ook is, het blijft verdrietig wanneer het er niet meer is.
Ach lieve Katja, je hebt zo je best gedaan voor Mimi, ook al toen je buuf nog leefde! En daarna nog alles uit de kast getrokken om Mimi te verzorgen en het goed te laten hebben. Petje af voor hoe je dat hebt gedaan! Jammer dat ze eigenlijk toch te ver heen was. Aan jou heeft het zeker niet gelegen!
Liefs van mevrouw K.
Wat jammer, Katja, van Mimi. Toch fijn dat ze het nog goed gehad heeft bij jou.Altijd heel moeilijk zo'n beslissing.
Mijn mens had het me al verteld.Mimi is in ieder geval nu zonder pijn op een mooie plek waar alle kattebeesten naar toe gaan. Ik was kapot van verdriet en werd zelfs ziek. De lol was er ff af, zeg maar.Ik weet zeker dat mens Katja heel goed voor Mimi gezorgd heeft en dat Mimi echt veel van haar mens hield. Hoe ik dat weet? Wij hebben nu eenmaal een zesde zintuig en er is meer tussen hemel en aarde dan jullie mensen weten.
Een reactie posten