"Deze lieve kater komt bijna elke dag van mijn kattenkruid genieten. Hier ligt hij overigens tussen de blauwe druifjes. Hij woont verderop in de straat in een portiekflat. Maar is bijna dag en nacht buiten, uit vrije wil. Krijgt ook van allerlei mensen eten, omdat hij doet alsof hij nooit wat krijgt. Terwijl hij inmiddels zo zwaar wordt dat één van zijn buren dacht met een zwangere zwerfkat te maken te hebben. Zo was hij bijna opgebracht naar het asiel."
Een paar maanden nadat ik dit schreef trok Jip bij mijn buurvrouw in (overigens niet dezelfde als de buur uit bovenstaand bericht en ook niet dezelfde als de buurvrouw van wie ik Mimi in huis heb genomen). Zijn verhuizing was geheel zijn eigen initiatief, maar wel goedgekeurd door de mevrouw bij wie hij eerst in het bovenhuis woonde.
Een paar jaar lang hoefde ik maar in mijn tuin te verschijnen of Jip kwam nieuwgierig kijken wat ik ging doen en rolde wat over de grond op mijn tegelplaatsje of ging lekker in het gras of tussen de plantjes in de zon liggen. Ook was hij altijd in voor een snuifje vers kattenkruid.
Sinds afgelopen vrijdag zit Jip nu toch in asiel Stevenshage (klik voor zijn pagina), omdat zijn geliefde baasje die week overleden is.
Katja
1 opmerking:
Ik heb het doorgestuurd naar een vriendin van wie even geleden twee katten overleden zijn.
Ze heeft er nog 1 wel, maar die is erg verdraagzaam.Wie weet???
Een reactie posten