Interview met Wilma, deel 2

Dan moet het gewicht van de kleintjes in de gaten gehouden worden, en daarvoor heeft Wilma een babyweegschaal aangeschaft. De kits moeten de eerste 4 á 5 weken gemiddeld 100 gram per week aankomen. Je moet erop letten, vertelt Wilma ons, dat de moeder genoeg melk voor de kits heeft en ze hen goed verzorgt. Eén keer had ze een moeder die zo wild was (en daardoor dus zo bang), dat ze haar kittens aan hun lot overliet. In zo’n geval moeten de kleintjes verder worden grootgebracht met de fles en gaat de moeder terug naar het asiel, waar ze, zodra dat medisch verantwoord is, wordt ingeënt en gesteriliseerd.
Omdat Wilma overdag moet werken, blijven kittens die geflest moeten worden niet bij haar, maar gaan naar een speciale "flessenmoeder" toe, die tijd heeft om ze om de twee uur te voeden en te verzorgen.

Wilma had ook een keer een bange moeder bij wie ze een dienblad als schild moest gebruiken om haar kits te kunnen pakken en wegen! Ze heeft haar na 6 weken naar het asiel teruggebracht om te voorkomen dat de kits het gedrag van hun ma zouden overnemen. Ze dronken en aten toen natuurlijk al zelfstandig. En dan heeft Wilma vervolgens nog de taak om de kleine poesjes te socialiseren zodat ze makkelijk plaatsbaar zijn.

Krijgt Wilma ook wel eens kits zonder moeder in de opvang?

Jawel, maar meestal vangt ze een moeder met haar reeds geboren kroost op. Maar het komt ook voor dat ze een hoogzwangere moeder krijg die bij haar komt bevallen, of gevonden kits ter observatie. Meestal is dat voor een periode van ongeveer twee weken, en moet Wilma beoordelen of ze daarna klaar zijn voor plaatsing.

Hoe gaat dat, zo’n bevalling?

Nou, gelukkig meestal gewoon vanzelf! Wilma’s grootste angst blijft wel dat ze er net niet op tijd bij kan zijn, want de moeders vinden het altijd erg fijn om iemand bij de bevalling te hebben; ze zijn dan rustiger en voelen zich gesteund. Wilma zet dan een rustig muziekje op, gaat altijd naast de moederpoes zitten, op de grond op een kussen, ook al duurt die bevalling uren, soms zelfs wel een halve dag of nacht.

Voor die tijd vindt ze het erg belangrijk om toch even eerst een band met zo’n moeder op te kunnen bouwen, dus ze heeft het liefst dat ze een paar dagen voor de bevalling bij haar wordt gebracht.

Als de kits geboren zijn en ze lijken gezond, wat gebeurt er dan daarna?

Hun moeder zorgt de eerste tijd voor hen. Als ze ongeveer 4 weken in de bench hebben verbleven, gaan ze meestal wel allerlei klauteractiviteiten ondernemen. Dan kunnen ze ook zelf uit die bench klimmen. Wilma moet dan zorgen dat er kattenbakjes klaarstaan en voerbakjes met baby-kattenbrokjes.

Hoe gaat het socialiseren dan verder?

Natuurlijk aait Wilma de kleintjes vaak en pakt ze ze regelmatig op, zet ze ook op haar schoot om te knuffelen. Verder komen er regelmatig buurkinderen met vriendjes en vriendinnetjes langs zodat de kits kunnen wennen aan mensenkinderen.

Daarnaast laat Wilma de kits ook wennen aan huishoudelijke activiteiten en lawaai. Ze slaat er lustig op los met pannendeksels (haha!), gaat met de zoemende stofzuiger rond en loopt zelf ook, met haar eigen katten, gewoon door de kamer heen en weer. En zo wil ze voorkomen dat de kleintjes angstige katten worden.

Mevrouw K.: toen de Boez bij ons kwam was hij inderdaad voor niks of niemand bang. Hij heeft zelfs tijdens zijn eerste oud en nieuw voor het raam naar het vuurwerk zitten kijken. Maar hij is ondertussen wel een stuk banger geworden!

Wilma: dat heeft hij dan geleerd van de andere katten bij u in huis!

Ach, natuurlijk. Want wij hebben mevrouw Troy en Japekoppie nooit opgevoed met pannendeksels en dat soort dingen. We stellen zelfs het stofzuigen soms uit om hen niet te ontrieven…

Hoe reageren je eigen katten op de vreemde kittens?

Pollewop wil helemaal niks weten van de kits, Mazzel wil wel met ze spelen maar is een beetje wild, Boy speelt de vaderfiguur, gaat lopen opvoeden, Roosje kijkt alleen naar de kits en denkt er verder het hare van, Jake komt nieuwsgierig snuffelen maar daar blijft het bij, Elwood ……..???

Hoe gaat het dan verder?

Als de kits minimaal 8 weken oud zijn, minstens een kilo wegen en helemaal gezond zijn en geen andere problemen hebben, kunnen ze geplaatst worden. De dierenarts van het asiel doet een laatste controle, ze worden dan tevens gechipt en krijgen tegelijkertijd hun eerste inentingen. Dan kunnen ze mee met hun nieuwe mensen.

En als er nog geen nieuw mens voor ze gevonden is? Want dat regelt Wilma zelf, toch?

Ja, zij zoekt in principe zelf nieuwe mensen voor de kits uit haar opvang. En natuurlijk nooit via Marktplaats of iets dergelijks! Stel je voor…

Maar als ze nog geen nieuwe mensen heeft kunnen vinden, gaan de kits nog even terug naar het asiel, maar dat is echt maar ‘even’ want de praktijk heeft geleerd dat ze daar heel snel worden opgehaald om mee te gaan naar een mooi, gouden mandje!

Wij hebben Wilma uitgekozen voor onze inzamelingsactie omdat ze reeds 6 jaar lang al zoveel van haar vrije tijd besteedt aan de opvang van kattenmoeders en kittens, ondanks het feit dat de fibromyalgie maakt dat ze haar energie erg zorgvuldig moet verdelen. Mevrouw K. weet uit eigen ervaring hoe moeilijk dat is, en toen zij vernam dat de kittenkamer van “Wilma’s Opvang” heel nodig aan een opknapbeurt toe was, heeft zij enkele van haar trouwste katbladlezers en naaste vrienden gevraagd een klusteam te vormen en bij Wilma aan de slag te gaan. Deze mensen zegden allemaal toe mee te willen werken aan dit goede doel!

 

 

Zo was de kamer na 6 jaar intensief gebruik.... Toen kwam het klusteam van Het Leidsch Katblad.

 

Na schuren, breken en hakken zag het er nog slechter uit...

Ondertussen is het klusteam een paar maanden lang elke weekend (op zaterdagen of zondagen) aan de slag geweest om de kittenkamer opnieuw te stucen, verven, en de nodige reparaties uit te voeren. Hieronder ziet u het resultaat!

 

Na vele weken van noeste arbeid was de kamer weer helemaal opgefrist: een licht plafond, nieuw gestucte en geverfde muren, geverfde kozijnen en plinten, weggewerkte verwarmingsbuizen, nieuwe bredere vensterbank, handige plankjes, weer klaar voor gebruik!

Mevrouw Katblad heeft de kosten hiervan voorgeschoten, en rekent erop dat er via de inzamelingsactie op drie juni genoeg geld binnenkomt om de kosten van de opknapbeurt van “Wilma’s Opvang” te kunnen dekken!

Ondertussen heeft u al in onze bijlage kunnen lezen over het nest dat nu bij Wilma “logeert”; ze doet ons regelmatig verslag van het het wel en wee van moe met kits. Het lapje is inmiddels gereserveerd door het mens van Myo, dus met een beetje geluk kunnen wij ook haar straks in de Katbladbuurt ontmoeten en begroeten!

Wij wensen Wilma nog heel veel plezier en succes toe bij het mooie werk dat zij doet voor de kattenmoedertjes en hun kits!