Maandagochtend lag het grut nog allemaal heel lief in de bench.
Woensdagochtend was de bench ineens leeg. Bleek Apie met de kleintjes naast de bench op het zeil te liggen. Ik dacht nog, misschien vindt Apie het wel te warm voor ze in de bench en
heeft ze haar kits verkast.
Maar toen ik even bleef zitten kijken, zag ik dat de kittens regelmatig
zelf in en uit de bench klauterden.Ze waren dus zelf inmiddels op ontdekkingstocht gegaan.
Het is duidelijk te merken aan Apie dat dit nogal wat spanning voor haar
met zich mee brengt. Ze wordt snel zenuwachtig en roept haar kits regelmatig bij zich door het
maken van geluidjes. Tegen mij begint ze sneller te blazen en zelfs af en toe te grommen en ze
neemt dan een dreigende houding aan. Ik moet dus steeds meer afstand houden, helaas.
Hopelijk leert Apie haar kits snel om zelfstandig te eten en zindelijk te zijn, want dan zit haar opvoedkundige taak er op. Ze zal dan teruggaan naar het asiel, waar ze zal worden gesteriliseerd. Als ze daarvan is opgeknapt zal ze lekker weer terug mogen naar haar vertrouwde (en voor haar veilige) tuin.
Daarna is het mijn taak om de kleintjes te leren dat ik niet zo eng ben als hun moeder hun wil laten geloven.
Wilma
1 opmerking:
Wat een heerlijke doddekoppies!
Een reactie posten