Knorretje en haar vierling

Het gaat heel erg goed met mama Knorretje en haar vier kittens. De kleintjes groeien als kool en mama is de hele dag druk bezig met ze.

Met z'n allen aan de melkbar. De grootste bezigheid van de dag.

Mama is heel erg beschermend ten opzichte van haar kindjes.

Hemels kijken terwijl je aan de melkbar ligt. Wat is het leven toch mooi!

Broer in de houdgreep.

Ze staat nog niet helemaal stevig op haar pootjes.

...even een lekker partijtje stoeien met je broertje.



Kijk eens hoe goed ik mij al kan uitrekken!

Hé, je stoort me bij het spelen!

En tenslotte nog een lekker stoeipartijtje.

Wilma

Mini-update

Beste mevrouw Katblad,
zoals beloofd is hier een korte update over Mini. Nadat ze het huis grondig
had onderzocht is ze vorige week voor het eerst naar buiten gegaan. Hoewel het principe van het kattenluikje nog niet helemaal gewend is, is ze de hele
dagen buiten te vinden om de buurt grondig te inspecteren.

Mini vermaakt
zich hier prima hebben we het idee!
Succes met het Katblad!

Groet,
Jelle en Willemijn

Schatje

Ik liep vanmorgen met mijn hondje Quinti te wandelen, en mijn katten Moppie en Mickey liepen als gewoonlijk mee, toen ik dit jonge poesje tegen kwam. Ik heb haar al eerder gezien want ze is van de mensen waar Mickey vandaan komt.
Ze is een vrijkous en wil graag uitgebreid geaaid worden. Ik weet (hoorde ik van het mens van Mickey) dat Schatje op een bouwterrein liep waar de man werkte en dat ze direct op zijn schouder klom en er niet meer vanaf wilde. Hij belde naar huis, vertelde het verhaal en de vrouw zei meteen: "Neem maar mee, we houden haar". Natuurlijk hebben ze gecheckt bij de dierenarts of ze een chip had en zijn op allerlei sites geweest om te kijken of ze gemist werd. Maar nee. De dierenarts denkt dat ze, toen ze werd gevonden, 3 maanden was. Nu is ze 4 maanden.
Ze is (nog) nergens bang van (wel voorzichtig) en is ook niet bang voor mijn Quinti. Maar haar mensen hebben ook 2 honden; ze is gek op ze en ligt naast ze in de mand. Verder hebben ze een oudere poes, Luna, de moeder van mijn Mickey....

Groeten,
Jacq.

Falkor

Hoi allemaal,

Ik ben Falkor, een poezemeid van bijna 7 jaar. Vanaf 10 weken woon ik al bij mijn mens Jolanda. Ze zeggen dat ik een echte knuffelkont ben en tja, dat is ook wel zo, maar zeg nou zelf, aandacht is altijd fijn! Op zich ben ik een binnenkat, maar ik mag wel het balkon op, waar ik de hele buurt goed in de gaten houd. Hopenlijk weten jullie zo iets meer van mij en als er vragen zijn gewoon stellen!

Poot,
Falkor

Mama Knorretje en haar kits

Het kittenseizoen is heel vroeg begonnen dit jaar.

Woensdag 30 maart, toen wij allemaal in de ban waren van de verdwijning van de Boez, ging bij mij de telefoon. Het asiel. Die middag zouden een moederpoes met vier kittens binnen gebracht worden, afstandskatjes, of ik ze onderdak wilde bieden. Natuurlijk zei ik daar geen nee tegen. Een paar uur later kon ik ze al ophalen.

De kittens zijn geboren op zaterdag 26 maart jl. Het zijn drie rooie knulletjes en een lappengrietje.

Mama Knorretje is heel erg beschermend en zorgt enorm goed voor haar kits.

 

Tot nu toe komt zij maar éénmaal per dag uit de bench om te drinken en om naar de bak te gaan. Verder waakt zij als een tijgerin over haar kroost.

 

 

De kittens doen het erg goed en groeien als kool. Voor alle vier de kittens heb ik al nieuw personeel. Ze gaan per twee geplaatst worden, dus dat is heel fijn.

 

 

 Wilma

Schaken met Pareltje

Een goede vriend en collega van me heeft sinds kort een oude hobby opgenomen: schaken.
’s Avonds schaakt hij met zijn vrouw of met een van zijn katten.

Ik zelf weet helaas niets van schaken dus ik kan niet beoordelen of zijn kat Pareltje, die hier aan zet is, aan de winnende hand is.

Hans

Betreffende het checken van de chip

Wij vonden de volgende open brief aan de Vereniging Nederlandse Gemeenten op de site van AnimalAlert :

Den Ham (Ov)
Dinsdag 15 februari 2011
----------------------------------------------

Open brief Vereniging Nederlandse Gemeenten

 Gemeenten laten dode honden en katten anoniem verdwijnen in de destructieton!

 Verdwenen huisdieren veroorzaken groot verdriet bij de eigenaar en zijn familie.
Het is een kleine moeite maar voor de eigenaar van groot belang wanneer de gemeentewerkers de gevonden dode dieren zouden controleren op een eventuele chip  (transponder), waarmee het huisdier in veel gevallen is geregistreerd. Dit nummer kan dan worden ingevoerd op de site van www.animalalert.nl met de postcode bij “gevonden dieren”.
Zo kan de diereigenaar zijn huisdier “als overleden” terugvinden, dit is geheel kosteloos.
Het enige wat de Vereniging Nederlandse Gemeenten hiervoor dient doen is vragen of gemeentewerven willen controleren op de transponder bij dode huisdieren en deze informatie willen invoeren op de site van AnimalAlert, voordat ze in de kadaverkoeling of destructieton verdwijnen.

 Wij zijn ons bewust dat het aflezen van de microchip extra moeite kost, maar de registratie op de internetsite www.animalalert.nl  is gratis en zo wordt veel leed bij de eigenaar voorkomen.

 AnimalAlert (www.animalalert.nl) is een particulier initiatief, opgericht door Bulle Koster en Peter Klaver, dierenartsen verbonden aan de databank Petlook.

 Deze opsporingsdienst voor vermiste huisdieren werkt nu al meer dan één jaar naar volle tevredenheid. Het maakt gebruik van SMS-dienst, e-mails en Google-maps om vermiste en gevonden dieren weer thuis te brengen bij de eigenaar, liefst levend.
 Met vriendelijke groet,

Bulle Koster en Bulle en Peter Klaver, dierenartsen Petlook - AnimalAlert
email: info@petlook.nl

Ook blijkt in februari door CDA-kamerlid Henk Jan Ormel een motie van dezelfde strekking ingediend te zijn (link)

Dierenambulance

hallo annemarie,

wat heerlijk dat de boez weer terug is, niets zo erg als je katje kwijt zijn, en niet weten hoe of wat.

knuffel hem maar flink!

ik werk nu bijna 18 jaar als vrijwilliger op de dierenambu, en ik wil je graag wat vertellen over de gang van zaken daar.

binnengekomen katten worden standaard gecontroleerd op chip.

hebben ze geen chip, dan controleren we of ze in het vermisten-boek staan.

als we een chipnr hebben gevonden, dan geven we die idd niet door aan andere organisaties.

los van het feit dat dat, zeker in de zomer, te tijdrovend is, heeft dat ook niet veel nut.

we gaan gewoon op internet met het chipnr de gegevens ophalen, en nemen vervolgens contact op met het baasje.

frustrerend is wel dat de gegevens soms niet zijn doorgegeven bij verhuizing ed, dan wordt het voor ons ook moeilijk.

als de eigenaar alle mutaties heeft doorgegeven en dus bereikbaar is, nemen we gewoon contact met hem op.

verder blijven dode katten hier altijd minstens drie weken in de vriezer liggen.

we hebben niet de ruimte om ze langer te bewaren.

alerte baasjes hebben zo ruim de tijd, en de mensen die na twee mnd hun kat eens als vermist opgeven, tja.....

de gegevens van vermiste dieren blijven drie mnd in het boek staan, dat klopt.

maar als je wil dat je kat er langer in blijft staan, is het een kwestie van een belletje, dan vernieuwen we de gegevens weer, en gaan de drie mnd opnieuw in..

ik hoop dat ik eea wat duidelijker heb kunnen maken.

heb je vragen, stel ze gerust.

vriendelijke groeten, en vele kroeltjes voor je poezen! :)

rieneke.

Felicitatie

Dag Annemarie,

Las zojuist over de terugkeer van Boezelmans en dat heeft mijn hele dag goed gemaakt. Gefeliciteerd! Hij wordt nu lekker verwend en dat heeft hij wel verdiend. Ben toch benieuwd wat of wie hem zó heeft laten schrikken dat hij niet meer tevoorschijn wilde komen. Dat zal altijd wel een raadsel blijven, denk ik.

Met de hartelijke groeten van een blije Katbladlezeres,

Luitgard.

Ingezonden: over de Boez en "het zijn maar katten"

Wat een hartverscheurend verhaal heb je geschreven.... trouwens wel meer deze week. We leven alletwee sterk met je mee, Annemarie, en wij huilen ook om wat jou, Oscar en de anderen overkomt.
We wilden dat we wat konden doen, de machteloosheid voelen we ook hier. Vandaag nog waren we in Leiden, en waren we alletwee op zoek naar een spoor van Boez, dromend dat we hem ergens zouden vinden en weer terug konden brengen....
Dus voor ons is hij ook niet "alleen maar een kat", we weten hoeveel jij en de anderen van hem houden, we zijn zelf ook van hem gaan houden, en kunnen begrijpen hoe verdrietig en machteloos jij je moet voelen.
We hopen dat Boez weer terugkomt, en dat er een logische verklaring gevonden wordt voor zijn afwezigheid.... maar we voelen ook de hoop in onze schoenen zinken. We hopen in ieder geval dat je er achter komt wat hem overkomen is, zodat de onzekerheid ophoudt. Want dat lijkt me inderdaad het ergste.... niet weten wat er met hem is gebeurd.
Bij ons is de dood van Tamsin eind vorig jaar ook zo ontwrichtend geweest. Met haar is ook een heleboel vrolijkheid, geluk en harmonie weggevallen. Als gevolg van de inbraak en de daaropvolgende dood van Tamsin zijn de andere katten nog steeds niet de oude, en is het maar de vraag of de vrede ooit terugkomt: we moeten Tummy elke dag opsluiten in de slaapkamer, en als we 's nachts de deur openlaten moeten we regelmatig opstaan om hem te "ontzetten" als de andere 2 hem weer belagen en verhinderen om zich te verplaatsen (het lijkt alsof ze Tummy de schuld geven van wat er is gebeurd, en hem nu het recht op aanwezigheid in huis willen ontzeggen).
Nee, het zijn niet "alleen maar katten", het zijn levensgezellen die deel uitmaken van je hart en ziel, en die grote wonden slaan als ze daaruit weggerukt worden. De enige troost is dat je ze in de tijd dat je voor ze mocht zorgen, een gelukkig leven en de beste zorgen hebt gegeven; Boez heeft geboft met jou, en als hij ergens is, zal hij je zeker dankbaar zijn voor alle liefde die hij bij jou ervaren heeft.... en hopelijk weer mag ervaren.
Nogmaals sterkte Annemarie; laat het aub weten als we wat voor je kunnen doen!

Liefs van Angelo en Marjon.