zondag 12 september 2010

Hoezo te klein ?

Ik had voor mijn verjaardag van mijn zus handgesponnen wol gehad, door een vriendin van haar gesponnen van wol van eigen schapen (haar man is schaapherder in Rotterdam). Omdat de wol me te kriebelig leek om er een kledingstuk van te breien, leek me het ideaal om het te gebruiken om een kattenmandje van te breien en dat vervolgens in de wasmachine te vilten. Het idee is, dat je een veel te groot 'mandje' breit en dat vervolgens tot de ideale maat laat krimpen, zodat de stof dikker en steviger wordt. Het is alleen aan te raden van tevoren een proeflapje te maken, zodat je enig idee hebt, hoeveel de stof uiteindelijk kleiner wordt. Nou, daar was ik natuurlijk te lui voor en het kwam er op neer dat ik maar gewoon wat gedaan heb op goed geluk. Met als gevolg dat het mandje misschien net groot genoeg is geworden voor een kitten van drie maanden oud ofzo.
Maar blijkbaar dacht een bepaalde zestienjarige er anders over:

Mwahahaha, toen ik dit zag ben ik hem maar even gaan helpen om er beter in te komen: 


Even later:

Nog wat later, "Mwa, ik word toch wel wat stijf in zo'n klein mandje":  

 
 
Katja

5 opmerkingen:

Jacq. zei

Hahahaha....heel grappig! Leuk verhaaltje! Jacq.

Hans zei

Ik zou zeggen, stuur het naar Wilma, Voor kittens lijkt het me heerlijk

Mevrouw Katblad zei

Ha! Ik heb een muts gekregen die op die manier is gemaakt (gehaakt en toen vervilt in de wasmachine. Wel een bijzondere muts, want er zitten twee kattenoortjes bovenop!

ina zei

Dan valt u niet meer op als u met de katten gaat wandelen, mevrouw Katblad.

Hans zei

Maar ik heb het ook eens gedaan, iets te warm gewassen, maar dat was wraak!
Mijn vriendin breidde ooit een mooie trui voor me. Toen die af was verbrak ze de relatie om nog geen dag later bij een ander in te trekken. Uit woede heb ik de trui in de wasmachine op 60 graden gewassen. Het was een peutertruitje geworden. . . . .