Niet meer op de golfbaan.

De kittenkooi beneden is leeg, heel erg leeg, maar de kattenkamer boven heeft weer nieuwe (tijdelijke) bewoners. Mag ik jullie voorstellen aan mama Moonlight, zoon Mevre en dochter Jamey (beide ongeveer vijf weken oud). Zij hebben weken lang rondgelopen op een golfbaan, totdat het de beheerder eindelijk lukte om mams te pakken te krijgen. Tot die tijd heeft hij heel erg goed voor beide kittens gezorgd, want beide zijn Hollands welvaren. 



Mams is nog een beetje op haar hoede, maar smelt als ze geaaid wordt.







Jamey heeft aan al haar pootjes witte teentjes.



 



De oogjes van Mevre zijn aan het verkleuren. Blauw wordt...



 

Leuk al die witte haartjes.



Moeder en zoon. Dochter verdwijnt net uit beeld.



 

Jamey houdt van kroelen en gaat er uitgebreid voor liggen.





Ohhhh, wat is dat lekker!



Beide kits hebben een heel grappig puntig staartje, dat ze over hun rug heen vouwen.





En toen was er ... melk!

Wilma

Hoezo te klein ?

Ik had voor mijn verjaardag van mijn zus handgesponnen wol gehad, door een vriendin van haar gesponnen van wol van eigen schapen (haar man is schaapherder in Rotterdam). Omdat de wol me te kriebelig leek om er een kledingstuk van te breien, leek me het ideaal om het te gebruiken om een kattenmandje van te breien en dat vervolgens in de wasmachine te vilten. Het idee is, dat je een veel te groot 'mandje' breit en dat vervolgens tot de ideale maat laat krimpen, zodat de stof dikker en steviger wordt. Het is alleen aan te raden van tevoren een proeflapje te maken, zodat je enig idee hebt, hoeveel de stof uiteindelijk kleiner wordt. Nou, daar was ik natuurlijk te lui voor en het kwam er op neer dat ik maar gewoon wat gedaan heb op goed geluk. Met als gevolg dat het mandje misschien net groot genoeg is geworden voor een kitten van drie maanden oud ofzo.
Maar blijkbaar dacht een bepaalde zestienjarige er anders over:

Mwahahaha, toen ik dit zag ben ik hem maar even gaan helpen om er beter in te komen: 

Even later:

Nog wat later, "Mwa, ik word toch wel wat stijf in zo'n klein mandje":  

 

 

Katja

Verdrietig bericht over Hummel

We hebben weer een triest bericht, Hummel hebben we vandaag moeten laten inslapen. Hij is kortstondig ziek geweest. De voorlopige diagnose is FIP, een dodelijk virus dat veel katten hebben als coronavirus, maar bij jonge katten kan muteren door stress of andere zaken tot de dodelijke variant. Hij is in zeer korte tijd erg achteruit gegaan en we hebben vandaag besloten het lijden niet langer te laten doorgaan. Helaas, hij was onze lieveling en ook de lieveling van de andere katten die hem allemaal zullen missen... We laten Hummel door de universiteit Utrecht onderzoeken om vast te stellen of het daadwerkelijk om het FIP virus gaat.

Priscilla

Nieuws over Frutseltje

Het gaat heel erg goed met het grietje. Eten en drinken gaat prima, dus ze groeit goed. Haar rechter oogje blijft wat geïrriteerd.

Ze zit nu continu beneden in de kittenkooi en af en toe mag ze lekker in de kamer spelen. Ze vindt het heerlijk om geaaid te worden, maar op een afstandje vindt ze mensen toch nog wel eng en duikt ze nog regelmatig weg. Maar er zit nog steeds een stijgende lijn in en met veel geduld kan ze nog veel leren.
Inmiddels heb ik ook contact met haar nieuwe personeel. Nu weet ik ook het echte verhaal over de vondst van haar én van Scruffie! Ze zijn namelijk beide in Muiden aangetroffen op een bouwterrein. De jongen die ze probeerde te vangen heeft daarbij de hulp ingeroepen van een vriendin. Zij wordt het nieuwe personeel van Frutseltje, die verder door het leven zal gaan als Juliëtte.
Het is ze in eerste instantie gelukt om Frutseltje te pakken te krijgen. Scruffie was wat gehaaider en ontsnapte telkens. Omdat de dierenambulance niet naar Muiden wilde komen om Frutsel op te halen, want dat zou buiten hun regio liggen, werd afgesproken om naar Kortenhoef te rijden, waar Frutsel dus overgedragen is aan de mensen van de dierenambulance. Die hebben haar naar het asiel gebracht en zo is op haar papieren komen te staan dat ze in Kortenhoef gevonden is. Er is aan de dierenambulance gevraagd of men een vangkooi of net mocht lenen om het andere katje te vangen, maar dat mocht helaas niet. Na drie dagen intensief proberen is het ze eindelijk gelukt om ook Scruffie te vangen met een groot visnet. Hem hebben ze direct naar het asiel gebracht, omdat hij duidelijk medische hulp nodig had. De weken die daarop volgden hebben beiden regelmatig gebeld met het asiel en zijn er langs geweest om te vragen hoe het met beide katjes was. Ze waren heel erg verdrietig toen ze hoorden dat Scruffie het niet gered had.

Volgende week dinsdagmiddag gaat Frutseltje verhuizen. Haar nieuwe personeel zal de verdere socialisatie van mij overnemen. Ik heb daar alle vertrouwen in. Frutsel gaat een gouden mandje tegemoet, daar ben ik van overtuigd!

Wilma