dinsdag 4 februari 2014

Bram the Man is on the road again


Op de foto is Janus te zien. Mijn huisgenoot en een enorme pantoffelheld. Ik kan hem dus goed de baas. Tot we hier kwamen wonen. Zoals u weet, ben ik de eerste weken niet naar buiten geweest. Ik moest nog overal van bijkomen en was danig verzwakt door het afvallen. Deze Janus ging wel de hort op toen we weer naar buiten mochten. En hij vond het helemaal geweldig. Hij bleef naar binnen en naar buiten klepperen met spannende verhalen. Nou, hij deed maar. Ik was te zwak, slap, ziek en zielig. Ik bleef wel voor het raam zitten. Maar toen ging ook die Dove Witte naar buiten. En die afgekeurde (schijn-)heilige birmaan Lotje ging ook af en toe buiten spelen. Het toppunt was wel dat die Janus mee ging een rondje lopen met de blafferts uit laten. Dat deed hij vroeger ook wel eens. Maar nu zat hij al bij de deur klaar als het de tijd was om te lopen. En toen had ik er ineens genoeg van. Wat gebeurde hier allemaal?? Die Janus had het voor elkaar om ook op bed te mogen slapen zo af en toe. Terwijl dat eerst alleen voor mij bedoeld was. Dus schoot ik een week geleden 's avonds mee de deur uit om de blafferts uit te laten. Het was ijskoud en regende pijpestelen!!  Die slapJanus vond het te koud om naar buiten te gaan. En daar had hij wel een punt eigenlijk. Maar goed, ik kon niet meer terug want mijn mens liep gewoon door met de blafferts. Ik ben dus met de moed der wanhoop er achteraan gerend want het was best eng. Ik heb er niet veel van mee gekregen die eerste keer. En POEH, wat was ik blij dat we weer veilig binnen in huis waren.

Maar goed, dat is nu verleden tijd. Ik ga nu naar buiten wanneer ik er zin heb. Mijn eerste vechtpartij zit er alweer op. Want er schijnen er een paar in de buurt te denken dat ze de baas zijn omdat ze hier al langer wonen. Nou dan kennen ze Bram the Man nog niet. Dat wordt wel lachen als het beter weer wordt. Dan moet ik een voor- en een achtertuin bewaken. Tot nu gaat dat nog wel, want de buurtgenoten zitten nog veel binnen met de kou. Er stond er laatst wel 1 aan de achterdeur. En mijn mens stond nog met hem te slijmen ook. Iets van: 'Wat heb je een lief bekkie'. Het moet toch niet gekker worden zeg. Dat zal nog wat worden als we kattenluik krijgen. Dat soort figuren deinzen er niet voor terug om naar binnen te komen misschien.

Het wordt dus hoog tijd dat ik mezelf weer in een goede geestelijke en lichamelijke conditie krijg. Want er is veel werk aan de winkel in dit buurtje. Ik hoef er niet op te rekenen dat ik hier lekkere happen van een buurvrouw krijg. Een buurvrouw heeft zo'n vogelvoerhuisje in de tuin. Dat ruikt interessant. Maar de buurvrouw geeft tikken tegen het raam als ik dat wil onderzoeken. Ze wil dat niet hebben. Het zit er dus niet in dat ik daar wat kan bietsen, denk ik.
 
En terwijl ik dit allemaal dicteerde ging ineens de bel. Er kwam een hele grote vent binnen om over de tuin opknappen te praten. Nou, er werden heel wat plannen gemaakt zo te horen. Gaat weer alles veranderen!! Mooie boel zeg!!
Ik was er zo van geschrokken dat ik achter de bank was gaan zitten. Nee, ik ben niet labiel. Ik ben emotioneel flexibel. En ik ben ook geen pantoffelheld zoals die Janus. Ik ben gewoon nog wat uit mijn doen van alles denk ik. Maaaar, ik ben weer veel buiten. Dus on the road again!!
 
Bram

5 opmerkingen:

Jacq. zei

Haha, leuk verhaaltje, hoor! En ben benieuwd naar de avonturen als het mooier weer gaat worden.

Mevrouw Katblad zei

Goed zo Bram! Zet 'm op en laat je niet kisten!
Het is alleen maar goed dat je de tijd hebt genomen.
Dat opknappen van die tuin zou ik maar in de gaten houden, als ik jou was. En een lijstje inleveren met je wensen, zoals valeriaan en kattenkruid, een klimboom, wat evenwichtsbalken en natuurlijk wat varens en graspollen, om je tussen te verstoppen. Een kleine vijver is ook altijd leuk om in te klooien, of om iemand anders in te gooien.
Nou, succes heh?
Een dikke knuffel van mevrouw K.

Bram zei

We hebben de Nepeta meegenomen van het oude huis. En grote pollen Schapengras. Valeriaan hebben we in een potje hoog weggezet in de kast. Ik had een keer het potje uit de kast weten te jatten ne daar lekker mee getuld. Dat mag niet van mijn mens. En de planten Valeriaan graaf ik atijd uit. De wortel moet je hebben.Ik heb een bestellig geplaatst voor de tuin. Ik moet niet zeuren. Als de geldboom het doet, ben ik aan de beurt

katja zei

Die huisgenoot is blijkbaar te bang om op de foto te gaan, dat ie zo in een soort houdgreep gehouden moet worden. Nee, dan ben jijzelf duidelijk een stuk moediger, Bram!
Goeie verhalen schrijf je ook!

Annemieke zei

Emotioneel flexibel! Ik heb het met je te doen en was deze week af en toe emotioneel flexibel. Gaat vanzelf weer over