Ik ga wel naar buiten hoor. Ik ga dan via de voordeur. De voortuin is wel interessant. Er staan veel struiken en daar kan ik mooi uit het zicht in bivakkeren. Mijn mens wil dit niet hebben omdat ik dan te dicht bij de straat zit met auto's die langsrijden. Nou ik heb ze eens geteld. Het is er met pijn en moeite 1 per uur. Erg rustig dus. Het voordeel is ook dat er aan die kant van het huis een raam is tot op de grond. Daar kan ik dan goed zichtbaar mekkeren dat ik er weer in wil.
En ik heb niet zoveel puf om buiten te zijn. Ik ben flink
afgevallen sinds we hier wonen en voel mij knap zwakjes. Tenminste dat probeer
ik mijn mens wijs te maken. Daar trapt ze niet in. Ze zegt dat ik nu weer een
normaal postuur krijg. Ik was gewoon te dik omdat de vorige buurvrouw mij
ongezonde lekkere happen gaf. Volgens mijn mens dan he. Enfin, ik beleef hier
niet zoveel. Ik ben ook nog niet mee geweest met de blafferts uit laten. Dat
deed ik altijd en ging dan op de rollator van mijn mens zitten. Zo werd ik niet
moe en kon staande kopjes geven. Ik kan dit erg goed. Ik sta dan op mijn
achterpoten met de voorpoten tegen mijn mens aan te vrijen. Nu dus ff niet. Ik
heb er geen zin in.
Is er dan niks leuks meer hoor ik u denken. Ach jawel hoor. Er is een boven verdieping met een trap er naar toe. Zoiets hadden we nog nooit gezien. Wel aardig zo'n trap om op te liggen.
Ik heb wel iets anders goed voor elkaar hier. Ik mag op bed slapen!! Dat mocht ik nooit. Ik had er trouwens ook geen tijd voor omdat ik altijd veel buiten was. Er is hier nog geen kattenluik dus kan ik ook niet veel naar buiten (als ik dat al zou willen). Mijn mens vindt het toch wel sneu dat ik zo van de rel af ben. En daar zal ik nog een hele lange tijd goed misbruik van maken. Zo ben ik dan ook wel weer.
Eigenlijk gaat het wel goed. Ik heb alleen wat meer tijd nodig.
Groetjes, Bram
3 opmerkingen:
Ach, Brammetje toch! Ik zou willen dat je hier in de buurt woonde, dan zou ik je even flink komen knuffelen en stiekem lekkere hapjes aan je geven, dan zou je weer snel aansterken en weer lol in je leven krijgen. Maar ik denk dat je daar in je nieuwe buurt ook wel zult wennen, hoor, gewoon even geduld hebben. En gelukkig knipoog je nog steeds naar mij.
Wow, op bed slapen, dat is dan toch wel een hele verbetering met voor de verhuizing, Bram! Dan heb je eigenlijk niet te klagen, toch?
Op bed slapen?
Bofkont! Zie je nou wel dat alles in orde komt?
Een reactie posten