Selfie met Mickey

 

Mickey vindt het heerlijk om kusjes te krijgen.

Jacq.

Selfie met Mimi

Meer over Mimi komt later nog wel eens...
Katja

Ik zal u ff bijpraten

 

Op deze foto kunt u zien hoe ik mij het meest van de tijd voel sinds ik in dit huis woon.

Ik vind het hier dus niet echt geweldig. Hier zit ik in de achtertuin. Een vervelende achtertuin. Ik herken niks. Behalve dan een paar van die rotzooidingen die mijn mens meegenomen heeft omdat ze dat niet kan missen. Zoals dat idiote emmertje achter mij op de foto. U begrijpt het zeker wel.

Ik ga wel naar buiten hoor. Ik ga dan via de voordeur. De voortuin is wel interessant. Er staan veel struiken en daar kan ik mooi uit het zicht in bivakkeren. Mijn mens wil dit niet hebben omdat ik dan te dicht bij de straat zit met auto's die langsrijden. Nou ik heb ze eens geteld. Het is er met pijn en moeite 1 per uur. Erg rustig dus. Het voordeel is ook dat er aan die kant van het huis een raam is tot op de grond. Daar kan ik dan goed zichtbaar mekkeren dat ik er weer in wil.

En ik heb niet zoveel puf om buiten te zijn. Ik ben flink afgevallen sinds we hier wonen en voel mij knap zwakjes. Tenminste dat probeer ik mijn mens wijs te maken. Daar trapt ze niet in. Ze zegt dat ik nu weer een normaal postuur krijg. Ik was gewoon te dik omdat de vorige buurvrouw mij ongezonde lekkere happen gaf. Volgens mijn mens dan he. Enfin, ik beleef hier niet zoveel. Ik ben ook nog niet mee geweest met de blafferts uit laten. Dat deed ik altijd en ging dan op de rollator van mijn mens zitten. Zo werd ik niet moe en kon staande kopjes geven. Ik kan dit erg goed. Ik sta dan op mijn achterpoten met de voorpoten tegen mijn mens aan te vrijen. Nu dus ff niet. Ik heb er geen zin in.

Is er dan niks leuks meer hoor ik u denken. Ach jawel hoor. Er is een boven verdieping met een trap er naar toe. Zoiets hadden we nog nooit gezien. Wel aardig zo'n trap om op te liggen.

Ik heb wel iets anders goed voor elkaar hier. Ik mag op bed slapen!! Dat mocht ik nooit. Ik had er trouwens ook geen tijd voor omdat ik altijd veel buiten was. Er is hier nog geen kattenluik dus kan ik ook niet veel naar buiten (als ik dat al zou willen). Mijn mens vindt het toch wel sneu dat ik zo van de rel af ben. En daar zal ik nog een hele lange tijd goed misbruik van maken. Zo ben ik dan ook wel weer.

Eigenlijk gaat het wel goed. Ik heb alleen wat meer tijd nodig.

Groetjes, Bram

Daar komt Swiebertje (deel 2)

Swiebertje is nu een maand bij me en volledig ingeburgerd. Zijn eetlust blijft onverminderd groot en hij heeft een luxe smaak. Ham vindt hij heerlijk, voor ontbijtspek haalt hij zijn neus op. Hij is al iets afgevallen en past wat beter door het luikje. Hij laat zich nu goed hanteren en ik heb zijn bek kunnen inspecteren. Hij mist zijn linker hoektand in zijn onderkaak. Hij heeft steeds minder nukkige buien.

 

Hij gaat bovendien vaak naar buiten en vindt het water van de vijver net zoals de Katbladkatten lekkerder dan uit het drinkbakje.

 

Hij drinkt overigens beduidend minder dan in het begin, blijkbaar had dat met zenuwen te maken.

mvgr

 

Hans

Bericht uit het asiel

Sinds de verhuizing naar het tijdelijke onderkomen eind december, heb ik nog geen foto's gemaakt van bewoners van de 'Katblad-schuilhutten' a.k.a. adoptiehokken. Dit heeft vooral te maken met het feit dat de inrichting van het nood-asiel zodanig is, dat je niet vanuit bijv. de hal of een gangetje kan zien wie in welk hok vertoeft.

Bram: "Hoezo 'zonder ramen'?"
(foto door Marlies,
van Dierentehuis Stevenshage )
 

Alle deuren zijn zonder ramen, naar kattenhal 2, met het Katbladhok, kom je alleen via de ruimte met knaagdieren en vogels (en wie er net in een quarantaineruimte bezig is geweest met de katten verzorgen en knuffelen (zoals ik meestal), heeft geen toegang meer tot deze ruimtes). Het tweede adoptiehok staat tegenwoordig niet in de 'echte' ziekenboeg van de quarantaine, maar in quarantaineruimte D. In dat kamertje zaten tot vorige week drie katten, die allemaal niesziekte hadden gehad en misschien nog besmettelijk waren (dus eigenlijk ook een soort 'ziekenboeg'). In ons Katblad-hok: Keizer, die in oktober vorig jaar ook even in dit hok heeft gezeten toen dat nog in de oude ziekenboeg stond.

Keizer is een hele lieve kater, zo eentje die er door zijn dikke 'katerkop' veel stoerder uit ziet dan hij in werkelijkheid is (nl. nogal 'verlegen' en bang voor onverwachte bewegingen, maar een ontzettend kroelerd als hij je vertrouwt). Vorige week heeft hij zijn eigen huis 'gevonden' bij een jong stel. Zij hebben laten weten dat hij de eerste dagen veel onder de bank zat, maar inmiddels al tevoorschijn komt om te spelen en dat ze ook al met hem hebben kunnen knuffelen. En hij is dol op aaien en eten en dat scheelt natuurlijk enorm bij het wennen.

Katja

Dierenasiel Crailo wint rechtszaak!

Zojuist ontving onze redactie het bericht dat dierenasiel Crailo, het asiel waarvoor Wilma pleegkittens en moeders opvangt, de rechtszaak tegen gemeente Hilversum gewonnen heeft. In ieder geval tot 2016 mogen zij nu zwerfdieren blijven opvangen. Dit betekent dat ook Wilma's opvang de komende jaren kittens kan blijven opvangen!

Wilma gefeliciteerd! Wij zien uit naar nieuwe verhalen over door jou opgevangen kittens en moederpoezen.

Hier is nog wat meer te lezen over de achtergronden van deze rechtszaak.

Razende reporter Bram eindelijk op de foto!

Dit is Bram gezellig kijkend vlak voor de verhuizing.

Bram in de nieuwe tuin. Hij was eruit en na 2 seconden er weer in. In het huis dus. Tja stel hem maar voor als razende reporter. Maar hij wil nog niet erg. De grote pantoffelheld Janus is al volop de boer op in de buurt. Die vindt het geweldig. Ik zal zien dat ik hem op de foto krijg. Hij is meer van in de bosjes duiken en daar gaan rommelen op het ogenblik. Wordt moeilijk foto nemen zo.

Cisca 

 

Noot van de redactie: fijn om nu eindelijk te kunnen zien hoe onze 'razende reporter' er uit ziet (voor de verhuizing zag hij er in ieder geval behoorlijk razend uit). We hopen nog vaak berichten te krijgen over het wel en wee van Bram en zijn huisgenoten in hun nieuwe huis, tuin en omgeving!

2014

 

namens de gehele redactie van de bijlage