dinsdag 20 september 2011

Het bijzondere nestje van Suki

Op vrijdag 9 september jl. kreeg ik deze
hoogzwangere "zwerf"poes in opvang.
Omdat ik haar een oosterlijk uiterlijk vond
 hebben, heb ik haar Suki genoemd.
Dinsdagochtend heel vroeg zag dit kleine Ieniemienietje
 het levenslicht. Ze woog maar 44 gram!

Het heeft ruim twee uur geduurd voordat
 ik haar eindelijk aan het drinken kreeg.
Op deze foto is heel goed te zien hoe klein ze was.
De hele dinsdag had de kleine het rijk alleen.
Toen ik woensdagochtend wakker werd,
 waren ze ineens met z'n drieën.
Heel apart die twee sneeuwtijgers bij zo'n zwarte mama.
Het verschil is groot tussen Ieniemienie en beide
 sneeuwtijgers met een normaal geboortegewicht.
Ik was net op tijd om de geboorte van nummer vier mee te maken.
Gezellig met z'n allen aan mama's melkbar.
Vlak na de geboorte van nummer vier ging
 het minder met kleine Ieniemienie.
Ze wilde niet meer bij Suki drinken en na een
 paar keer wilde ze ook geen flessenmelk meer.
Het leek er op alsof ze de moed op had gegeven ...


In de loop van de middag werd nummer vijf geboren
en leek er weer wat leven te komen in Ieniemienie.
Ze begon weer wat te drinken en wordt
nu geflest door een andere poezenmoeder.



Vlnr katertje, poesje, poesje, katertje.

Het viertal druk bezig met groeien, iets wat ze dan ook goed doen.

Tweede van boven meisje iCat en de onderste is meisje Google.
Zij hebben al gezamenlijk personeel.


Dit bericht zond Wilma zondag in. Later op die dag nog de volgende aanvulling:
Toevallig heb ik een paar uur geleden een reactie van de andere poezenmoeder gehad. Het gaat, naar omstandigheden, goed met Ieniemienie. Ze drinkt en woog vanmorgen 54 gram. Ze is dus sinds haar geboorte "al" 10 gram aangekomen.En wat ik zo leuk vond, ze kan nog steeds zo goed gillen als dat ze dinsdag bij mij deed zodra ze een tepel kwijt was.


4 opmerkingen:

Mevrouw Katblad zei

Oh my God.......
Wat een verhaal weer, Wilma!
Veel succes met die kleintjes en hun mamma. Wat een schatjes allemaal....

katja zei

Ik ben wel heel benieuwd hoe die sneeuwtijgertjes er uit gaan zien hoor. Zou het iets met 'albinisme' te maken kunnen hebben ?
En heb je nog nieuws over Ieniemienie gehad ?

Jacq. zei

Ja, ik ben ook benieuwd hoe die sneeuwtijgertjes eruit gaan zien. Spannend!En ik hoop dat Ieniemienie goed blijft drinken zodat ze een sterke meid wordt.
Wat een leuk verhaal weer, Wilma.
De moeder is trouwens net een sfinx, erg mooi is ze.

Hans zei

(Katja plaatst dit even namens Hans omdat er iets mis was gegaan met de reactie van Hans en hij zijn reactie vervolgens per e-mail indiende)Ik breek een lans voor dat kleine katje Ienemienie, Het is net als het kleine hondje in de 101 Dalmatiërs. En bovendien: Dat kleine zielige katje doet me denken aan een gebeurtenis uit mijn jeugd. Mijn moeder had vier zonen en vier dochters. Een van haar zonen is bijna dood geboren. Hij kon geen adem halen. Pas na grof geweld van de arts ging ie dat doen. Mijn moeders huisarts zei, nadat hij ging ademen: maakt u zich geen zorgen. Dit wordt ongetwijfeld de grootste lastpost. Om de een of andere reden wil ik niet zeggen wie die zoon van mijn moeder was. . . . .
Mvgr
Hans