Het verhaal van Bob:
Bob was een dikke anderhalve maand
geleden niet zo lekker en daarom brachten we een bezoekje aan onze
dierenarts. Vlak voor vertrek van huis zag ik dat zijn wang wat dik
was en bij de dierenarts werd geconstateerd dat bij Bob een bovenhoektand met
wortel en al verdwenen was! Verder had hij een gaatje in een kies en
was zijn gebit weer aan een reiniging toe. Ik maakte een afspraak om
hem anderhalve week later te laten opereren, vlak voordat zijn
antibioticakuur ten einde zou zijn.
Een aantal kattenvriendinnen die ik ken via een kattenforum raadden mij aan contact op te nemen met Dr. Knaake, een veterinair specialist in tanden. Ik dacht dat hij alleen in Wageningen praktijk hield, maar gelukkig werkt hij ook twee dagen per week in het gebouw van de dierenambulance in Den Haag, een heel stuk dichterbij!
Omdat Bob steeds terugkerende gebitsproblemen had en onze dierenarts geen röntgenapparatuur heeft om te kunnen zien wat er mogelijk onder zijn nog overgebleven tanden en kiezen was achtergebleven, besloot ik een afspraak voor Bob te maken bij deze specialist. Bob was wel nog vier maanden daarvoor bij de dierenarts geweest en toen, na wat tandsteen wegkrabben, was zijn gebit in orde bevonden.
Omdat ik geen auto heb en de praktijk niet per openbaar vervoer bereikbaar is, heb ik Ina gevraagd om ons te rijden. Gelukkig wilde ze dat doen, en daardoor kon ze ook gelijk Iwan's gebitsproblemen met deze ontzettend aardige dierenarts bespreken. Hij wilde vervolgens Iwan ook graag zien en tenslotte zijn Bob en Iwan op 1 november allebei geopereerd door dr. Knaake.
Een aantal kattenvriendinnen die ik ken via een kattenforum raadden mij aan contact op te nemen met Dr. Knaake, een veterinair specialist in tanden. Ik dacht dat hij alleen in Wageningen praktijk hield, maar gelukkig werkt hij ook twee dagen per week in het gebouw van de dierenambulance in Den Haag, een heel stuk dichterbij!
Omdat Bob steeds terugkerende gebitsproblemen had en onze dierenarts geen röntgenapparatuur heeft om te kunnen zien wat er mogelijk onder zijn nog overgebleven tanden en kiezen was achtergebleven, besloot ik een afspraak voor Bob te maken bij deze specialist. Bob was wel nog vier maanden daarvoor bij de dierenarts geweest en toen, na wat tandsteen wegkrabben, was zijn gebit in orde bevonden.
Omdat ik geen auto heb en de praktijk niet per openbaar vervoer bereikbaar is, heb ik Ina gevraagd om ons te rijden. Gelukkig wilde ze dat doen, en daardoor kon ze ook gelijk Iwan's gebitsproblemen met deze ontzettend aardige dierenarts bespreken. Hij wilde vervolgens Iwan ook graag zien en tenslotte zijn Bob en Iwan op 1 november allebei geopereerd door dr. Knaake.
Bob heeft nu nog één bovenhoektandje en wat
kiesjes over.
Bob was erg zielig na de operatie en mocht alleen gekookte kipfilet, runderpoulet en gekookte koolvis eten. Gelukkig vindt hij kip erg lekker en de poulet ging er gemengd met de kip ook goed in.
Na een paar dagen met goede pijnstilling knapte hij rap op.
Afgelopen vrijdag moesten Bob en Iwan op na-controle komen en de arts was tevreden.
De bekkies van onze katten zijn bijna genezen, het zag er gelukkig allemaal rustig uit.
Inge
Bob was erg zielig na de operatie en mocht alleen gekookte kipfilet, runderpoulet en gekookte koolvis eten. Gelukkig vindt hij kip erg lekker en de poulet ging er gemengd met de kip ook goed in.
Na een paar dagen met goede pijnstilling knapte hij rap op.
Afgelopen vrijdag moesten Bob en Iwan op na-controle komen en de arts was tevreden.
De bekkies van onze katten zijn bijna genezen, het zag er gelukkig allemaal rustig uit.
Inge
Het verhaal van Iwan:
Door Inge kwamen wij dus ook bij
dierentandarts Dr. Knaake terecht.
Omdat Iwan nog steeds, ook na het verwijderen van al zijn kiezen, ontstekingen in zijn bek bleef houden, waarvoor hij elke 3 weken een prednison-injectie nodig had, heb ik Dr. Knaake gevraagd of hij er iets in zag om Iwan te onderzoeken en eventueel te behandelen. De tandarts vertelde dat er bij het verwijderen van kiezen bijna altijd wortelresten in de kaak achterblijven, omdat de dierenarts de apparatuur niet heeft om duidelijke foto's van de kaken te maken. Hij wilde Iwan graag zien en als uit de foto's bleek dat er inderdaad nog resten aanwezig waren, wilde hij Iwan behandelen, met de hoop dat hij dan zonder prednison zou kunnen.
Er werd een afspraak gemaakt voor Bob en Iwan op dezelfde dag, zodat we niet telkens heen en weer hoefden te rijden.
Omdat Iwan nog steeds, ook na het verwijderen van al zijn kiezen, ontstekingen in zijn bek bleef houden, waarvoor hij elke 3 weken een prednison-injectie nodig had, heb ik Dr. Knaake gevraagd of hij er iets in zag om Iwan te onderzoeken en eventueel te behandelen. De tandarts vertelde dat er bij het verwijderen van kiezen bijna altijd wortelresten in de kaak achterblijven, omdat de dierenarts de apparatuur niet heeft om duidelijke foto's van de kaken te maken. Hij wilde Iwan graag zien en als uit de foto's bleek dat er inderdaad nog resten aanwezig waren, wilde hij Iwan behandelen, met de hoop dat hij dan zonder prednison zou kunnen.
Er werd een afspraak gemaakt voor Bob en Iwan op dezelfde dag, zodat we niet telkens heen en weer hoefden te rijden.
Nadat we de jongens in de behandelkamer hadden achtergelaten gingen wij naar huis, we zouden een telefoontje krijgen als ze opgehaald konden worden, dat zou wel ongeveer 3 a 4 uur duren.
En zolang duurde het inderdaad.
Iwan en Bob kregen nog wat pijnstilling en Inge en Jaap en ik kregen een papier met instructies en wat medicijnen mee en toen gingen we weer terug naar Leiden.
Iwan en Bob kregen nog wat pijnstilling en Inge en Jaap en ik kregen een papier met instructies en wat medicijnen mee en toen gingen we weer terug naar Leiden.
Iwan was, net als Bob, best zielig na de operatie; hij moest dezelfde dag nog wat eten, maar helaas lustte hij geen van de door de dokter opgegeven opties. Toen hebben we hem maar wat gourmet gegeven, waar hij een paar kleine hapjes van nam. De volgende dag mocht hij nog niet naar buiten, maar als dat wel had gemogen had het niet uitgemaakt, hij bleef lekker bij de kachel liggen en gelijk had hij.
Toen hij ging overgeven van de pijnstilling zijn we daar maar mee gestopt, toen ging het beter met hem, hij at iets meer en hij keek iets minder zielig. Hij heeft nu alleen nog maar 2 onderhoektanden over, verder is zijn bek leeg. Toch kreeg hij het voor elkaar om na 10 dagen weer droge brokjes weg te krijgen.
Het gaat nu, na de controle, goed met Iwan, hij is weer aardig opgeknapt; nu maar afwachten of hij geen prednison meer nodig heeft. We hebben goede hoop, zijn bek zag er rustig uit.
Wij zijn erg blij dat Inge ons bij deze dierenspecialist heeft gebracht.
Dankzij haar heeft Iwan nu weer een kans op een medicijnvrij leven.
Ina
8 opmerkingen:
Een dikke knuffel voor beide haarfabrieken!
Goed dat er zulke specialisten zijn! Ik heb begrepen dat deze dierendokter voor dit specialisme 7 jaar extra heeft gestudeerd? En een gewone dierenarts heeft bovendien meestal niet de apparatuur in huis om dergelijke operaties te kunnen uitvoeren.
In elk geval zijn deze twee lieve haarfabrieken nu eindelijk van die ontstekingen af! Dat ze maar weer gauw allebei helemaal de oude mogen zijn!
Ik geloof dat Iwan zich wat beter gaat voelen. Hij kijkt wat vrolijker en hij begon vanochtend zelfs te spelen met de hengel van Caja. Op dit moment ligt hij het speelgoed vast te houden en heftig te spinnen. Joepie!
Wat fijn om te lezen dat het met zowel Bob als Iwan een stuk beter gaat en het is inderdaad te hopen dat Iwam eindelijk pijnvrij door het leven kan.
Wat heerlijk dat het zo goed gaat met beide mannen. Hopelijk zijn nu alle problemen verholpen en kunnen ze weer vrolijk verder leven.
Wat fijn dat Iwan zich ook beter voelt! Go Iwan, speel maar weer lekker.
Ik hoop je binnenkort weer eens buiten te treffen en hopelijk vertel je dan weer hele verhalen en lopen we weer samen naar de redactie. ;)
Dikke knuffel.
Moeten ze nu eigenlijk voer zonder zetmelen blijven eten van de specialist? (Of ging het daar niet om bij dat dieet?)
Ik hoop dat ze snel weer helemaal de oude zijn en geen last meer van hun bekkies hebben!
@Katja: Het ging erom dat het voer uit blikjes en zakjes tussen de hechtingen zou kunnen gaan zitten, na 10 dagen mochten ze weer alles eten.
Een reactie posten