Op donderdag 30 maart stuurde ik ongeveer de volgende mail aan de medewerkers van het asiel:
"Hoi Marlies of wie dit leest,
de poes die op instagram (ik bedoelde de instagram van het asiel waar de gevonden dieren op staan) staat die op 26 maart op de
Franchimontlaan is gevonden is volgens mij de poes die altijd in Sociëteit De
Burcht woonde (in november of december 2016 daar nog gezien). Ze heet
Jupi/Jupiler. Geen idee waar de poes heen is gegaan toen De Burcht per 1 januari
over is gegaan in nieuwe handen en uitgebreid verbouwd is? (Ik ben er niet meer
geweest sinds het 'dicht ging' eind vorig jaar).
Ik herkende haar aan het typerende 'snorretje', maar er
zullen meer katten zo'n snorretje hebben, maar als ik foto's vergelijk, zie ik op
beide dat het verticale streepje boven haar rechteroog roodachtig is en boven
linkeroog zwart. Kan bijna geen toeval zijn toch? Maar goed, wat heb je er aan
als ik verder niet weet bij wie die poes is gaan wonen?"
In de e-mail had ik de volgende twee foto's geplaatst waarbij de onderste de foto was die ze bij het asiel zelf hadden gemaakt van de gevonden kat en de bovenste een foto die ik via Google had gevonden van de poes van De Burcht, omdat ik wist dat de kat Jupi of Jupiler genoemd werd.
Ik stuurde er nog een mailtje achteraan met de volgende tekst en foto:
"Ik vond ooit in 2011 al deze foto op de faceboek van 'De Poezenkrant'. Het zou best kunnen dat de uitbater (...) op de achtergrond van de foto de oorspronkelijke eigenaar was, maar die schijnt eind 2015 al overleden de zijn, poes woonde daarna nog wel in De Burcht. Maar goed misschien is het alleen maar een dubbelgangster hoor (al denk ik het niet)."
Maar dit wonderbaarlijke verhaal is nog niet ten einde: de volgende dag ging ik mijn vrijwilligerswerk bij het asiel doen. 'Jupi' was inmiddels met haar huidige baasje mee naar huis, maar ik wilde graag het fotootje zien van haar als kitten. Marlies had me ook al door de telefoon verteld dat ze als kittentje doodziek was geweest van de niesziekte, en dat ze daarvan ook haar wat aparte bovenlip had overgehouden (wat ik in het begin als 'snorretje' omschreef). Haar neusje en lip waren door de heftige niesziekte wat beschadigd. Ze werd daarom in het asiel ook wel Snotje of Neusje genoemd.
In de e-mail had ik de volgende twee foto's geplaatst waarbij de onderste de foto was die ze bij het asiel zelf hadden gemaakt van de gevonden kat en de bovenste een foto die ik via Google had gevonden van de poes van De Burcht, omdat ik wist dat de kat Jupi of Jupiler genoemd werd.
 | |||
| Foto gevonden op deze site |
Ik stuurde er nog een mailtje achteraan met de volgende tekst en foto:
"Ik vond ooit in 2011 al deze foto op de faceboek van 'De Poezenkrant'. Het zou best kunnen dat de uitbater (...) op de achtergrond van de foto de oorspronkelijke eigenaar was, maar die schijnt eind 2015 al overleden de zijn, poes woonde daarna nog wel in De Burcht. Maar goed misschien is het alleen maar een dubbelgangster hoor (al denk ik het niet)."
 |
| Deze foto had ik met 'print screen' opgeslagen in 2011, en kon ik nu niet meer op de site van De Poezenkrant terugvinden. De naam van de fotografe staat er wel onder, even op de foto klikken dan kan je het lezen. |
Nog diezelfde middag kreeg ik een telefoontje van Marlies van het asiel dat het inderdaad dezelfde kat was, dat ze inmiddels contact hadden gehad met de eigenaar (die haar mee naar huis had genomen nadat De Burcht nieuwe huurders had gekregen) die haar 's middags zou komen ophalen. Hij had haar een maand ervoor wel als vermist opgegeven bij Amivedi, maar de link met dit poesje was niet gelegd (o.a. omdat hij blijkbaar niet wist dat ze gechipt was). Wel had hij de naam Jupi opgegeven bij de vermissing.
Maar ze vertelde nog iets frappants, namelijk dat de poes meer dan 10 jaar geleden als kitten Lotje in het asiel gechipt was, en dat een toenmalige vrijwilligster haar geadopteerd had. Dat ze na ongeveer een jaar als vermist was opgegeven. Het asiel had voordat ik met mijn foto's en naam op de proppen kwam, al contact met de baasjes van tien jaar geleden gehad en die waren zelfs ook al komen kijken naar het poesje, maar omdat ze al een stuk of vijf katten hadden op het moment leek het hen beter om eerst te kijken of degene bij wie ze blijkbaar tien jaar gewoond had haar nog zou zoeken (want het was duidelijk dat ze niet tien jaar op straat gezworven had). Als ze niet snel opgehaald zou worden wilden ze toch proberen haar weer in huis te nemen.
Maar dit wonderbaarlijke verhaal is nog niet ten einde: de volgende dag ging ik mijn vrijwilligerswerk bij het asiel doen. 'Jupi' was inmiddels met haar huidige baasje mee naar huis, maar ik wilde graag het fotootje zien van haar als kitten. Marlies had me ook al door de telefoon verteld dat ze als kittentje doodziek was geweest van de niesziekte, en dat ze daarvan ook haar wat aparte bovenlip had overgehouden (wat ik in het begin als 'snorretje' omschreef). Haar neusje en lip waren door de heftige niesziekte wat beschadigd. Ze werd daarom in het asiel ook wel Snotje of Neusje genoemd.
Met nog wat medewerksters van het asiel bespraken we het hele verhaal nog eens. Opeens hoor ik de naam van Ina vallen (van Iwan, Igor, Lotje, Cieniy en Caja uit de Katbladbuurt, en van het blog De familie Tok). Blijkt zij degene te zijn die het poesje oorspronkelijk had geadopteerd!
Aanvulling: Mevrouw Katblad vertelde me afgelopen maand dat zij ooit de 'Burchtpoes' fotografeerde voor Het Katblad en toen ook geen idee had dat dit de verdwenen Lotje zou kunnen zijn. Ik heb even gespeurd in de archieven van Het Katblad en vond het hier gelinkte bericht van 21 juli 2010.
Katja
Aanvulling: Mevrouw Katblad vertelde me afgelopen maand dat zij ooit de 'Burchtpoes' fotografeerde voor Het Katblad en toen ook geen idee had dat dit de verdwenen Lotje zou kunnen zijn. Ik heb even gespeurd in de archieven van Het Katblad en vond het hier gelinkte bericht van 21 juli 2010.
 |
| Lotje/Jupi houdt hier heel slinks haar kenmerkende lipje verborgen. |
Katja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten