Verdrietige tijd in het asiel

Damocles (foto: asiel Stevenshage)

"Met pijn in ons hart hebben wij gisteravond afscheid moeten nemen van Damocles. Onze directeur, mascotte, maar bovenal onze vriend. Wat zullen wij hem missen en wat laat hij een leegte achter." 
(van de facebook van asiel Stevenshage)

Wie meer over Damocles wil lezen, hier een link naar het nieuwe blog van het asiel "Intussen in het asiel".



















Ik kende Damocles al zolang ik vrijwilligster ben in het asiel, inmiddels alweer acht jaar. Damocles maakte indruk op mij doordat hij altijd zo onverstoorbaar zijn eigen gang ging. Alle drukte van het asiel leek aan hem voorbij te gaan. De enkele keer dat hij zich eens lekker door mij liet kroelen voelde ik me helemaal vereerd, ik denk dat hij dat soort 'persoonlijke aandacht' het meest bewaarde voor zijn vaste personeel.
Ik wens de medewerkers van het asiel heel veel sterkte met het gemis en het verdriet!

Katja