zaterdag 28 maart 2015

Afscheid van Rissa


Rissa
geadopteerd 2 maart 2012
gestorven 13 maart 2015
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Twee weken geleden is mijn lieve Rissa bij de dierenarts overleden, vlak voordat ze een onderzoek zou ondergaan naar de benauwdheid die ze de laatste week ontwikkeld had. Ze hoestte al een paar maanden, we dachten dat dat haar astma was die weer opspeelde. Maar medicatie sloeg maar niet aan...
Achteraf is een foto gemaakt waaruit bleek dat ze een tumor in/bij haar longen had.
 
Hoe oud ze is geworden zal ik nooit weten, maar in ieder geval lang niet oud genoeg. Volgens de schatting van het asiel zou ze nu pas vijf jaar oud geweest zijn, meer waarschijnlijk was ze ongeveer het dubbele, met haar artrose-poot en doofheid.  Mijn woon- en slaapkamer waren voor haar helemaal met extra opstapjes ingericht, zodat haar favoriete ligplekjes op bank, stoel en bed toegankelijk bleven ook al kon ze door haar artrose niet springen.
 
Toen ik haar in huis nam moest ik enorm wennen aan een kat die weliswaar graag de hele tijd naast me lag, maar er eigenlijk niet tegen kon om geaaid te worden (nou, vooruit, twee tellen dan...), laat staan geknuffeld. Maar in de drie jaar die ze bij me was is ze helemaal 'ontdooid' en kon ze eindeloos genieten van geaaid worden, en ze maakte de laatste tijd zelfs af en toe aanstalten om op schoot te komen (nou, vooruit, met haar voorpoten dan...).
Het was een enorme lieverd, met af en toe nog steeds onverwachte schrikreacties, waarvan ik nooit echt hoogte heb kunnen krijgen. Was het pijn, een 'zenuwtrekje' of toch angst? (Als ze ouder was toen ik haar kreeg heeft ze natuurlijk ook veel meer meegemaakt in haar leven 'voor mij'.)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dat Mimi (van mijn overleden buurvrouw) vorig jaar een paar maanden 'ons' huis deelde, vond Rissa niet zo'n heel goed plan van mij en o, wat was ze blij toen ze het rijk weer alleen had: het spookje lag binnen een dag in Mimi's favoriete mandje, nadat ik dat natuurlijk eerst voor haar gewassen had.
 
 
 
 
 
 
Ik mis haar ontzettend.
 

Katja

12 opmerkingen:

Ma Tok zei

Wat een mooi in memoriam, Katja. Rissa was een bijzondere poes, die inderdaad waarschijnlijk heel veel ellende had meegemaakt voordat ze bij jou kwam. Heel fijn dat haar laatste levensjaren nog zo goed geweest zijn. Je mag trots zijn op jezelf dat je dat hebt mogelijk gemaakt. Je zult voorlopig alleen maar verdrietig zijn, maar Rissa heeft het erg goed gehad bij je, dat blijkt uit het toenadering zoeken van haar naar jou.

Mevrouw Katblad zei

Heel ontroerend bericht van je, Katja. En wat een leegte opeens weer in je huis, wat een gemis.
Fijn dat je Rissa nog een paar mooie jaren hebt kunnen geven. Ik hoop dat dat een troost voor je is.
Sterkte en liefs van ons allemaal.

Sandrazz zei

Ach Katja, wat een verdrietig bericht. Ze heeft een goed thuis bij je gehad. Ik wens je mooie herinneringen aan Rissa. Heel veel sterkte. Sandra & Doezel

Jacq. zei

Ach Katja, wat een droevig nieuws!Gelukkig heb je haar nog een goed leven kunnen bieden. Maar dat het pijn doet en je haar zal missen, is goed te begrijpen. Het komt natuurlijk ook onverwachts.
Heel veel sterkte! Liefs van mij

Marjon zei

Veel sterkte Katja! Erg verdrietig dat Rissa niet meer te helpen was. Zo te horen heeft ze een fijne tijd gehad bij jou, daar zul je vast nog vaak vertederd aan terug kunnen denken...

Cisca zei

Heel veel sterkte. Dit verlies slaat een groot gat in het leven

Elvira zei

Wat een mooi stukje over Rissa en met mooie foto's ook Katja! Fijn te lezen dat ze zo enorm heeft kunnen ontspannen bij jou en de tijd heeft gekregen om ondanks een waarschijnlijk lastig verleden en ziekte toch te kunnen genieten bij jou. Daar kan je trots op zijn.

Truus zei

Geschrokken zag ik net dat je een bericht hebt geplaatst over Rissa. Wat een mooi stukje en wat heeft ze het goed gehad bij jou.Wat zal je verdrietig zijn en wat is je huis dan leeg en stil.
Sterkte.
Truus

katja zei

Het helpt me echt om jullie reacties te lezen, dank jullie wel voor het meeleven! Het begint weer iets meer te lukken om te bedenken hoe leuk en lief ze was, in plaats van vooral bezig te zijn mezelf te verwijten dat ik niet meer naar mijn gevoel heb geluisterd en eerder de dierenarts had kunnen overtuigen dat er iets echt goed mis was...

Jacq. zei

Ach Katja, verwijt jezelf niets. Je hebt het niet kunnen weten. Ik vind dat je alleen maar HEEL GOED voor haar bent geweest. Dat is het beste wat je voor Rissa hebt kunnen doen, Sterkte!

Inge zei

Ik zie je berichtje nu net pas Katja.
Heel veel sterkte met je grote verlies van je lieve mooie Rissa.
Zij heeft enorm veel geluk gehad dat ze uiteindelijk bij jou kon komen wonen en nog een paar heerlijke jaren heeft gehad.
Niet twijfelen hoor, je hebt geweldig goed voor haar gezorgd.
Dikke knuffel.

Wilma zei

Ach Katja, wat triest dat je afscheid hebt moeten nemen van je lieve Rissa. Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Lieve Rissa, je hebt bij Katja je gouden mandje gevonden. Ik wens je een hele goede reis naar de Regenboogbrug.