dinsdag 18 november 2014

King of the Road

 
Hier was ik nog klein. Een paar weken oud en pas ziek geweest. Maar ik wilde ETEN,ETEN en nog meer ETEN.
Want ik was zwaar ondervoed en te jong bij mijn moeder weggehaald. Dat zeggen ze tenminste. Ik weet het niet meer. Ik denk dat de witte Blaffert hier mijn moeder is. Ik wist wel dat ik op tafel moest gaan zitten schreeuwen om eten te krijgen.
 
Zoals u ziet ben ik al lekker gegroeid. Ik durf zelfs met die roteend van die witte Blaffert te spelen. Die roteend maakt een zeer irritant geluid. Altijd als ik lig te slapen moet die Blaffert ermee spelen. Ik schrik me dan wezenloos van het rotte geluid wat er uit eend komt. Het werd dus tijd dat ik daar tegen optrad. Snavel dichthouden helpt goed. Er komt geen piep meer uit zo.
 
 
Dit is niet wat het lijkt hoor. Die Schijnheilige Birmaan is helemaal niet aardig tegen me. Ze loopt steeds tegen me te gillen en te krijsen als ik bij haar in de buurt kom. Behalve dan als we eten krijgen en er niet genoeg plaats op de bank is voor ons allemaal. Mijn mens moet niks van dat gegil hebben en gooit ons dan allemaal van de bank af. Ligt niet aan mij hoor! Ik ben de liefheid zelve (manieheus: ik spring die Schijnheiligerd zo op haar kop).
Dat krijg je als je goed eet. Dan word je flink en sterk. Ik moet alleen nog ff in de gaten houden dat mijn mens er niet bij is als ik dat doe. Dat wil ze ook niet hebben. Behang afkrabben mag ook al niet. Ik ben de eerste die dat doet, zegt ze. Maar ik ben gewoon de eerste die gewoon goed in de gaten houdt dat mijn mens er niet is als ik de muur sloop. Haha.
 
En zo groot ben ik dus nu!! Mijn mens staat er nog steeds van te kijken dat ik zo hard groei. Gewoon een kwestie van ETEN, ETEN en nog meer ETEN. Dat is mijn grote passie.
Ik ben van plan om hier de baas te worden. Ik word al King of the Road genoemd. Omdat ik zoveel en al zo jong de tuin in ga. Aan de voorkant van het huis is de road. Maar daar mag ik niet komen. De andere katten gaan door de tuin naar buiten en staan dan aan de voorkant van het huis weer te zaniken om naar binnen te mogen.
Ik snap niet hoe ze dat doen. Maar dat kunstje krijg ik ook nog wel door. Want aan de voorkant van het huis is de ROAD. Zelf gezien als ik voor het raam zit.

Nou daaaaaaag!
Groetjes van Tinus


4 opmerkingen:

katja zei

Wat leuk om eindelijk weer een swat van je te horen Tinus. En wat ben je enorm groot geworden! En zo te horen ben je al de baas in huis!

Mevrouw Katblad zei

Nou, van jou kunnen we dus nog heel wat verhalen verwachten, toch? Ga zo door Tinus! We zijn hier erg benieuwd naar wat je nog allemaal meer gaat uitspoken!

Ma Tok zei

Wat een grote jongen ben je geworden, Tinus! Ga nog maar een poosje door met groeien, dan zijn ze straks in de buurt bang dat er een wild beest is ontsnapt als jij op de road loopt. En van stoute dingen doen schijn je ook hard te groeien, ga zo door dus.

Jacq. zei

Zo, wat een super kat ben je!