We zijn nu bijna een week in het heerlijke Egypte. De zon schijnt goed, de zee toont al zijn pracht en van het geweld bij de buren merken we hier gelukkig niets.
Nee, hier worden geen strategische doelen gebombardeerd, maar hebben we helaas wel een andere vorm van oorlog meegemaakt. Die tussen hond en kat. We hadden al kort geschreven over de familie Poes, een gezinnetje bestaande uit Papa Poes, Mama Poes en vier kleintjes, wat er voor onze komst nog vijf waren. Twee nachten geleden is de familie echter het slachtoffer geworden van een aanval van drie grote zwerfhonden. Twee van de kleintjes hebben we na deze gruwelijke actie niet meer terug gezien. We hebben toen besloten, dat we de overgebleven twee zullen beschermen zolang als we hier zijn. Uiteraard kreeg de familie van ons al allerlei lekkers van het buffet, zowel 's ochtends als 's avonds. Daarnaast stond er regelmatig een bakje melk voor ze klaar. We hebben nu ook maar een grote zak verantwoord kattevoer voor ze gekocht en als extraatje krijgen ze zo nu en dan tonijn uit blik.Wat een feest vinden ze dat!
's Nachts is de hele familie nu bij ons op de kamer, zodat ze niet nog eens het risico lopen om die enge blafbeesten tegen te komen. Ze slapen vaak op de stoelen op het balkon, maar ook andere plekjes (in de kast, onder het bed, in het nachtkastje, in de koffer) worden uitgetest.
We hebben van een oude doos een kattenbak gevouwen, die de volgende dag uit elkaar lag en we toen vervangen hebben door een afwasteiltje. Zowel Papa als Mama als de kleintjes doen er netjes hun behoeften op, nadat Papa het eerst als een nieuw slaapplekje had uitgetest.
De kleintjes, we hebben ze Streep en Krul (krulstaartje) genoemd, hadden het principe van de bak gelijk door. Wat zijn poezenbeesten toch slim en netjes.
Papa en Mama zijn duidelijk gewend aan mensen en vinden het heerlijk om geaaid te worden. De kleintjes moeten nog een beetje wennen, maar dat gaat met de dag, nee, met het uur beter. We hebben speeljes voor ze gemaakt, waar ze zich heerlijk mee uitleven.
Ze hebben nu ook ontdekt dat je de staart van Papa of Mama kan "vangen". Papa heeft meer geduld dan Mama en laat ze lekker aanrommelen.
Vaak liggen de kleintjes bij Papa te slapen, terwijl Mama de hort op is.
Een echt goede moeder is ze niet, maar gelukkig komt ze zo nu en dan langs om de kids wat melk te geven.
De kleintjes doen echter al goed mee met de grote poezen en eten lekker mee van de tonijn en brokken.
We blijven lekker met ze knuffelen en spelen en zullen de camera bij de hand houden....
Zonnige groeten uit Egypte,
Marrit, Marit en Familie Poes
Papa en de iPad-muis
3 opmerkingen:
Ik vind het zo bijzonder hoe die kater zo goed voor de jonkies zorgt, dat heb ik nog nooit eerder gehoord.
En zo grappig dat die jonkies de bak meteen snappen.
En vond papa de iPad muis leuk ?
Ja, geweldig zo'n pappie! Heel ontroerend. En die moeder is een geval apart, zo te lezen. Hoewel, misschien gaat ze wel op jacht omdat dat in haar genen zit; als jullie geen eten gaven zou ze toch het voer moeten vangen, toch?
Dank jullie wel voor dit prachtige verhaal!
Wat erg dat die 2 kleintjes het niet gered hebben; heel goed dat jullie de overige 2 nu bescherming bieden. Hopelijk zijn ze sterk genoeg om voor zichzelf te zorgen als jullie weggaan.
Wij hebben in Turkije ook een keer meegemaakt dat papa poes voor de kleintjes zorgde. Het lijkt een beetje op het gedrag van leeuwen, waar de leeuwin ook altijd op jacht gaat.
Een reactie posten